Σιρανό ντε Μπερζεράκ
Ο ήρωας του έργου είχε ζήσει τον 17ο αιώνα και υπήρξε συγγραφέας και ποιητής. Μεγάλο του χάρισμα ο τρόπος που έγραφε και που μιλούσε. Είχε όμως και ένα μειονέκτημα που δεν του έδινε το θάρρος ν' ανοίξει την καρδιά του στη γυναίκα που αγαπούσε, την ξαδέλφη του Ρωξάνη, η μεγάλη μύτη του. Εκείνη όμως ήταν ερωτευμένη με έναν όμορφο άντρα (ο οποίος ήταν στρατιώτης κάτω από τις εντολές του Σιρανό) αλλά που δεν είχε το χάρισμα του λόγου. Οι δύο άντρες συμφωνούν να γράφουν ερωτικά γράμματα στην Ρωξάνη. Η τελευταία εντυπωσιάζεται και ερωτεύεται ακόμα πιο πολύ τον Κριστιάν νομίζοντας ότι αυτός τα έγραψε. Σε λίγο θα φύγουν για τον πόλεμο ενάντια στους Ισπανούς. Δυστυχώς όμως, ο Κριστιάν τραυματίζεται και πεθαίνει. Πριν όμως πεθάνει ζητάει από τον Σιρανό ν' ανακαλύψει στην Ρωξάνη την πραγματικότητα για όλες τις επιστολές. Ο Σιρανό δεν το κάνει.
Μετά από δεκαπέντε χρόνια, ο Σιρανό εξακολουθεί να πηγαίνει και να την βλέπει κάθε Σάββατο απόγευμα, στο μοναστήρι που έχει κλειστεί. Κατά τη διαδρομή χτυπάει στο κεφάλι του, από κάποιον εχθρό του που είχε ενοχληθεί από ένα κείμενό του. Παρόλο που ο γιατρός του προτείνει ακινησία, ξεκινάει πάλι για να βρει την Ρωξάνη, κρύβοντάς της το χτύπημά του. Η ώρα έχει περάσει και έχει νυχτώσει, τότε εκείνη του λέει να της διαβάσει το τελευταίο γράμμα του Κριστιάν, ο Σιρανό δεν της χαλάει το χατίρι και τότε η Ρωξάνη καταλαβαίνει ότι το έγραψε αυτός, αφού δεν θα μπορούσε να δει μέσα στο σκοτάδι για να διαβάσει. Έτσι ήσυχος και κοντά στην αγαπημένη του πεθαίνει ο Σιρανό ντε Μπερζεράκ, αφήνοντας τον κόσμο και την αγαπημένη του Ρωξάνη.
Ο αληθινός Σιρανό ντε Μπερζεράκ γεννήθηκε το 1619 και έγραψε τα έργα: Ο άλλος κόσμος, Lettre contre les Frohdeus, Θάνατο της Αγριπίνας κ.α.
Ο Εντμόν Ροστάν ασχολήθηκε επίσης με την ποίηση και τα δοκίμια. Είχε σπουδάσει στο Lycee Thiers της Μασσαλίας. Υπήρξε από τους πιο επιμελείς μαθητές έχοντας λάβει σε πολλά μαθήματα βραβεία. Εν συνεχεία, πήγε στο Παρίσι, όπου και συνέχισε τις σπουδές του. Εγκατέλειψε την σύζυγό του για την ηθοποιό Μέρι Μαρκέτ.
Το έργο Σιρανό ντε Μπερζεράκ ανέβηκε για πρώτη φορά στις 28 Δεκεμβρίου του 1897 στο θέατρο Πορτ Σεν-Μαρτέν. Η επιτυχία ήταν τόσο μεγάλη, όχι μόνο του έργου, αλλά και όλων των έργων του Ροστάν που σε ηλικία μόλις τριάντα τριών ετών γίνεται μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας.
Ο Σιρανό ντε Μπερζεράκ έγινε το σύμβολο της Γαλλίας, εστιάζοντας στην αληθινή αγάπη, έστω και αν δεν υπάρχει ανταπόκριση, στα «πιστεύω» του ανθρώπου, στην ικανοποίηση που παίρνει κάνοντας αυτό που του λέει η καρδιά του και ότι τίποτα δεν μπορεί ο άνθρωπος να υπομένει, αν από αυτόν απουσιάζει η αγάπη. Ένα έργο εμπνευσμένο από ένα υπαρκτό πρόσωπο, που στα χέρια του Ροστάν, με την άψογη δραματουργική δεξιοτεχνία του, το παρουσίασε σε όλον τον κόσμο και ο κόσμος τον τίμησε και τον αποδέχτηκε.
Ο Έντμόν Ροστάν τιμήθηκε από την Λεγεώνα της τιμής λίγο μετά το πρώτο ανέβασμα του Σιρανό.
Από το Εθνικό Θέατρο παίχτηκε το 1948 με τον Δημήτρη Μυράτ στον ρόλο του Σιρανό ντε Μπερζεράκ και την Ρίτα Μυράτ στον ρόλο της Ρωξάνης.
Το 1950 το έργο γυρίστηκε για την μεγάλη οθόνη σε σκηνοθεσία του Μάικλ Γκόρντον και με πρωταγωνιστές τον Χοσέ Φερέρ (ο οποίος απέσπασε το Όσκαρ Α' αντρικού ρόλου για την ερμηνεία του), την Μάλα Πάουερς και τον Γουίλιαμ Πρινς.
Ο Έντμόν Ροστάν έφυγε από τη ζωή το 1918.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Οι πληροφορίες αντλήθηκαν από το ετήσιο περιοδικό Θέατρο του Θεόδωρου Κρίτα καθώς επίσης και από το περιοδικό Θέατρο του Κώστα Νίτσου.
