Ευαγγελίας Αλιβιζάτου
μοιάζει η θύμησή σου.
Σαν την ορχήστρα τζαζ σκοπού
καθάριου ύφους νοερά
τον δέχεται η ψυχή μου.
Δεν αποφάσισα ποτέ
Με δίχως νότες συνειρμοί
ενώνουν τα κορμιά μας.
Λυγίζεις και με ακουμπάς
στο σώμα μου αφήνεσαι,
ακούω την καρδιά σου.
Κοιτάω στα μάτια...
στάζουνε δύο λίμνες
από γαλανά νερά,
μας έχουν κατακλύσει.
Συνέχισε, μη σταματάς
αναπνοή μην κόβεις.
Θέλω χορό παντοτινό,
σαν αντικείμενο φθηνό
θα ξεχαστούν οι γύρω.
Διώξ' τους, τον έρωτα
μας σταματούν!
Κορδέλες θέλω να πετούν
κύκνους να σχηματίσουν!
🍂
Copyright © Ευαγγελίας Αλιβιζάτου All rights reserved
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα της Πελαγίας Στρατηδάκη [The red shoes, λάδι σε καμβά]
![Πίνακας Πελαγίας Στρατηδάκη [The red shoes, λάδι σε καμβά] Πίνακας Πελαγίας Στρατηδάκη [The red shoes, λάδι σε καμβά]](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhyC7hXNohaMjz_x2zKQqE1Nj7n0JK6OnjoA7n6ynM5K-r_Ea3rc1YmhjduWWBqWd1Ob0-J2k6q7eJiAveH3fDnktI59tViOcFkn1hL8MFLPZvegZfIrE9P5cATb38wv0_pCdausoMEzcoFD4XVwJPo5Xayz47tRAj1n5JZuJBUiuYMPbPGK13a8nOqNPxK/w320-h320/7.png)


