koukidaki: Γυναίκες της Γαλάτειας Καζαντζάκη

Μετά τη συγκινητική ανταπόκριση του κόσμου, οι «Γυναίκες» της Γαλάτειας Καζαντζάκη, από τον θίασο «Αντάμα», σε σκηνοθεσία Πέρη Μιχαηλίδη, επιστρέφουν για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων.

Η νουβέλα της Γαλάτειας Καζαντζάκη, Γυναίκες, γραμμένη το 1933, αποτελεί ένα διαμάντι της νεοελληνικής λογοτεχνίας που για πρώτη φορά μεταφέρθηκε στο θέατρο από το θίασο Αντάμα. Η επαναστατική γραφή της ίδιας σκιαγραφεί τη γυναίκα διαχρονικά με διεισδυτικό λόγο, επίκαιρο όσο ποτέ.

Η Εύη Ρούτουλα είχε δει την παράσταση την προηγούμενη σεζόν και είχε μεταφέρει τις εντυπώσεις της.

Το έργο:

Πέντε γυναίκες, πέντε αδερφές, συνομιλούν, συγκρούονται, μοιράζονται, αλληλεπιδρούν. Γυναίκες της δεκαετίας του '30 επικοινωνούν και ζωντανεύουν μπροστά μας, φέρνοντάς μας κοντά σε μια άλλη εποχή αλλά και πιο κοντά στη σημερινή. Πέντε γυναίκες με διαφορετική κοινωνική εξέλιξη η καθεμιά, παρά την κοινή τους προέλευση, φανερώνουν μια γκάμα αντιλήψεων, αξιακών συστημάτων

και τρόπου ζωής που εκφράζεται μέχρι σήμερα.

Τι είναι αυτό που τις εγκλωβίζει, πώς σκέφτεται τελικά μια γυναίκα, πώς νιώθει, πώς αντιδρά; Πώς αντιμετωπίζει τον έρωτα και τον γάμο; Είναι στη φύση της να λειτουργεί έτσι; Ποια η διέξοδος; Όλες αυτές οι δομικές απορίες για την πραγματική φύση της γυναίκας, δεν αφορούν το ένα από τα δύο φύλα, αλλά τον άνθρωπο που γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης της κοινωνίας.

Για την Γαλάτεια Καζαντζάκη:

Η γυναίκα συγγραφέας που τάραξε τα νερά της εποχής της, δημιουργώντας ισχυρές τομές στη λογοτεχνία και την κοινωνία. Μια συγγραφέας σταθμός, με προβολή μικρότερη της λογοτεχνικής της αξίας, της οποίας τα έργα παραμένουν ανεξερεύνητα και δυσεύρετα. Η Γαλάτεια Καζαντζάκη, γεννημένη στο Ηράκλειο Κρήτης (8 Μαρτίου 1881 - 17 Νοεμβρίου 1962), ήταν ποιήτρια και συγγραφέας, κόρη του λόγιου εκδότη Στυλιανού Αλεξίου. Το 1911 παντρεύτηκε τον συγγραφέα Νίκο Καζαντζάκη και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Το 1926 χώρισε με τον Καζαντζάκη και το 1933 παντρεύτηκε τον ποιητή και κριτικό Μάρκο Αυγέρη. Η συγγραφέας έγινε γνωστή στα ελληνικά γράμματα με τη δημοσίευση του πρώτου της μυθιστορήματος, «Ρίντι Παλιάτσο», υπό μορφή ημερολογίου, στο περιοδικό «Νουμάς» το 1910.

Σκηνοθετικό σημείωμα:

Η Γαλάτεια Καζαντζάκη (Γαλάτεια Αλεξίου), λογοτέχνης, θεατρική συγγραφέας και μεταφράστρια, το πλέον ανήσυχο πνεύμα των αρχών του 20ου αιώνα, η πρώτη σύζυγος του Νίκου Καζαντζάκη, συγκρούστηκε ανοιχτά με το κατεστημένο και τη συντηρητική κοινωνία της εποχής της. Μαχητική και ανυποχώρητη κατήγγειλε παράλληλα το ανδροκρατούμενο πολιτικό σύστημα. Στα κείμενά της πρωταγωνιστούν γυναίκες και μέσα σε αυτά διακρίνουμε τη στράτευσή της στο κίνημα για τη γυναικεία απελευθέρωση και χειραφέτηση. Στην αυτοβιογραφική νουβέλα «Γυναίκες», οι ηρωίδες, αδελφές μεταξύ τους, καταθέτουν προσωπικές ιστορίες με συγκρούσεις, συμβιβασμούς, υπαρξιακές αγωνίες, οικονομική ανέχεια αλλά και επαναστατικότητα. Η παράσταση «Γυναίκες» με τη μορφή του «επιστολικού θεάτρου» συμπορεύεται με την εμπνευσμένη, αλλά παραγνωρισμένη αυτή συγγραφέα και αναδεικνύει όλες τις πτυχές των γυναικείων χαρακτήρων απέναντι στην ανισότητα και τη διεκδίκηση της ελευθερίας που ακόμα και στις μέρες μας δεν είναι αυτονόητη για τις γυναίκες. Η παράσταση, απόλυτα ρεαλιστική, κοντά στο πνεύμα της Καζαντζάκη, διηγείται τις ιστορίες των γυναικών με συγκίνηση, χωρίς σκηνοθετισμούς.

Πέρης Μιχαηλίδης