Εγγραφή στο newsletter για να μη χάνετε τίποτα! *** Δωρεάν διπλές προσκλήσεις! *** Φωνή τέχνης *** Κατεβάστε ΔΩΡΕΑΝ ebooks ή διαβάστε λογοτεχνικά κείμενα σε πρώτη δημοσίευση ΕΔΩ! *** Αν σας αρέσει το θέατρο -παρακολουθείτε όλα τα είδη- ή έχετε άποψη για μουσικά άλμπουμ ή για ταινίες ή διαβάζετε λογοτεχνικά έργα κτλ. και επιθυμείτε να μοιράζεστε τις εντυπώσεις σας μαζί μας, επικοινωνήστε με το koukidaki. Αρθρογράφοι, κριτικογράφοι, άνθρωποι με ανάλογη κουλτούρα ζητούνται! *** Δείτε τις ημερομηνίες των προγραμματισμένων κληρώσεων στη σελίδα των όρων.
ΚΕΡΔΙΣΤΕ ΒΙΒΛΙΑ ακολουθώντας τους συνδέσμους. Μυθιστορήματα: Σκότωσε σαν τον Στίβεν Κινγκ * Όταν το «σαν» μπήκε στη ζωή μας * Της αλός νεύμα * Τα κύματα * Αγάπη μου, έχασα το παιδί μας! * Αγάπησέ με αν τολμάς * Καβαλάρης θάνατος * Αιχμάλωτοι * Το αγόρι που δεν ήξερε τι θα πει θάνατος * Ίχνος στον καθρέφτη * Από την Κέρκυρα στην Αίγυπτο με μια βαλίτσα όνειρα * Αδαμάντινα τείχη: Φιανκέτο * Ματωμένος Δούναβης ** Ποίηση: Σκοτεινή κουκκίδα * Φως όπως μανταρίνι * Κατάβασις * Θαλασσινό μονόπρακτο στο Αιγαίο ** Διάφορα άλλα: Περί ιατρικής Κέλσου * Τα σπασμένα κομμάτια μιας αγάπης * Στην άλλη πλευρά του κρεβατιού * Χορός στα ποτήρια * Ιβ & Βη * Η αγάπη είναι η απάντηση ** Διηγήματα: Συνέβη στη Θεσσαλονίκη ** Παιδικά: Ο τυφώνας: Μια ιστορία για τη δυσλεξία

Ρομάντζο στο Σαντεφιόρδ

Από τον Άγγελο Αδάμ
Ο Μάξιμος στέλνει μήνυμα στον ιδιοκτήτη του διαμερίσματος στο οποίο νοικιάζει ένα δωμάτιο 8τ.μ. και του προτείνει να του αφήσει το πάπλωμα, το μαξιλάρι και τα σεντόνια του με αντάλλαγμα λίγες κορώνες για το 25ωρο ταξίδι της επιστροφής από το Σαντεφιόρδ στο Ρέθυμνο.
Ο ιδιοκτήτης δεν απαντάει ποτέ -είναι κάτοχος πολλών διαμερισμάτων.

Το βράδυ, 8 ώρες πριν την αναχώρηση του, χτυπάει την πόρτα του δωματίου του ο "γιος", φίλος και συγκάτοικος Χαουάζ, 22 ετών από την Ερυθραία, και αποχαιρετάει για δεύτερη φορά τον φίλο του. Τα λόγια βγαίνουν δύσκολα και από τους δυο μα δεν είχαν και πολύ σημασία έτσι κι αλλιώς... Η σφιγμένη γροθιά του Χαουάζ κρύβει ένα χαρτονόμισμα το οποίο και δίνει στον 41χρονο Μάξιμο. Κομπιάζουν και οι δύο τους. Βλέπεις ο ένας είναι 21 χρόνων, από την "υπανάπτυκτη" και υπό δικτατορικό καθεστώς Ερυθραία, μετανάστης με ασυλία στη Νορβηγία και ο άλλος 41 ετών από την Ελλάδα της Ε.Ε, απολυμένος με σκληρό και άκαρδο τρόπο από τον ομοεθνή εργοδότη του στη Νορβηγία.

Ο Χαουάζ έκανε πολλές ερωτήσεις στον Μάξιμο για τη ζωή, για τον άνθρωπο, το θεό, τα χρήματα, την ψυχολογία, την άσκηση του σώματος αλλά και το μεταφυσικό που και οι δύο τους έχουν βιώσει και βιώνουν. Ντρεπόταν που τον αποχέριζε σε αυτήν την δύσκολη οικονομικά στιγμή. Ο Μάξιμος, που είναι ένας άνθρωπος αφιερωμένος στην μελέτη του εαυτού, αλλά και του συλλογικού συνειδητού, υποσυνείδητου και ασυνείδητου με ό,τι αυτή η μελέτη συμπεριλαμβάνει, αρνείται αρχικά αλλά στην δεύτερη απόπειρα του Χαουάζ ανοίγει την παλάμη του και παίρνει το χαρτονόμισμα, το σφίγγει στην γροθιά του και την ακουμπάει στο στήθος του, στο ύψος της καρδιάς του και λέει ένα χαμηλόφωνο μα μεγαλοπρεπές ευχαριστώ. Στη συνέχεια κοιτάζονται κατάματα και με ένα ακόμα φιλικό χαιρετισμό η πόρτα κλείνει... Πριν περάσει μισό λεπτό ο Μάξιμος ανοίγει την πόρτα και φωνάζει τον μικρό ήρωα -παίρνει ένα κρατικό επίδομα 900 ευρώ -9000 κορώνες- από τα οποία τα 500 πάνε για το ενοίκιο του δωματίου του- και του λέει πως θα του αφήσει το πάπλωμα, το σεντόνι και τα υπόλοιπα που είχε προτείνει να αφήσει στον ιδιοκτήτη του διαμερίσματος. Ο Χαουάζ απάντησε με ένα σκέτο ΟΚ· δε βγαίνανε εύκολα τα λόγια, βλέπεις ένα μέλος από την "οικογένεια", το πιο έμπειρο αλλά και εργατικό όσο αφορά τα "οικοκυρικά", αλλά και ένας αληθινός φίλος, έφευγε.

Ο Μάξιμος άφησε ένα γράμμα, πραγματική κατάθεση του Είναι μας, πάνω στα υπάρχοντα που άφησε στον Χαουάζ και αφορούσε όλη την "οικογένεια": Μιγκέλ, Μύρων, Βενιαμίν -Ερυθραία- και Αλεχάντρο -32 ετών, Αργεντινή.
Από το τρένο έστειλε ευχαριστίες και στον ιδιοκτήτη του διαμερίσματος, ο οποίος αυτήν την φορά ανταπάντησε εντός ολίγων λεπτών...
Το ταξίδι του Μάξιμου κράτησε εντέλει 31 ώρες διότι λόγω μικρής καθυστέρησης της τελευταίας πτήσης έχασε το λεωφορείο για την πόλη και το επόμενο ήταν έπειτα από 6 ώρες... Γράφει καθισμένος σε ένα παγκάκι.
Στο Ελ. Βενιζέλος, όπου διανυκτέρευσε το προηγούμενο βράδυ δεν φάνηκε κανείς από τους δύο ανθρώπους στους οποίους είχε προτείνει να πάνε να του κρατήσουν συντροφιά και να περάσουν ένα ευχάριστο βράδυ.

🍃

Copyright © Άγγελος Αδάμ All rights reserved
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα της Karen Irving (ακρυλικό) με τίτλο People in the streets

ΔΩΡΑ - Κλικ σε εκείνο που θέλετε για πληροφορίες και συμμετοχές
Το αγόρι που δεν ήξερε τι θα πει φόβος, Γουον-πιένγκ ΣονΚαβαλάρης θάνατος, Άρη ΠαχήΧορός στα ποτήρια, Γεωργίας ΤάτσηΤης αλός νεύμα, Κωνσταντίας Σκανδάλου-ΚορδολαίμηΤα κύματα, Βιρτζίνια ΓουλφΑγάπη μου, έχασα το παιδί μας! Θοδωρή ΠολίτηΟ τυφώνας: Μια ιστορία για τη δυσλελία, Όλγας Κέγκου
Από την Κέρκυρα στην Αίγυπτο με μια βαλίτσα όνειρα, Μ. Φιλιππάτου και Η αγάπη είναι η απάντηση, Γ. ΑρβανίτηΣτην άλλη πλευρά του κρεβατιού, Άνθιας Χριστοδούλου-ΘεοφίλουΑιχμάλωτοι, Κωνσταντίνου ΣαγκριώτηΊχνος στον καθρέφτη, Ελευθερίας ΜεταξάΑγάπησέ με αν τολμάς, Ηλιάνας ΚλειτσογιάννηΙβ και Βη, Ευθύμιου ΣακκάΜατωμένος Δούναβης, Παρασκευής Καριώτου
Σκοτεινή κουκκίδα, Γιάννη ΣμίχεληΤα σπασμένα κομμάτια μιας αγάπης, Πόπης ΚλειδαράΘαλασσινό μονόπρακτο στο Αιγαίο, Πασχαλίας ΑστερινούΚατάβασις, Θεοδόση ΠαπαδημητρόπουλουΜια φορά κι έναν καιρό, Άρης από το ΑρίSTARχος, Η λύτρωση της αθεΐας: Εξορκίζοντας του μάγους και 10 παράθυρα ανοιχτά
Φως όπως μανταρίνι, Έφης ΝικολαΐδουΑδαμάντινα τείχη: Φιανκέτο, Ελένης Σίντου