Σε αυτό το βιβλίο της, η Μαίρη Γκαζιάνη, θα μιλήσει για την ιστορία της Αύρας, του όγδοου παιδιού μιας μεγάλης οικογένειας που χρίστηκε μάνα από τις μοίρες της ζωής της πριν γίνει παιδάκι, κοριτσόπουλο ή κοπέλα. Ο βίος της θα συνδεθεί πικρόγλυκα με τη ζάχαρη άχνη (της)· ένα συγγραφικό εύρημα από τη μια και μια καθημερινή μόνιμη πραγματικότητα για την ηρωίδα από την άλλη. Πράγματι, πολλάκις θα παραλληλιστεί η εξιστόρηση με τις ιδιότητες και τα χαρακτηριστικά της άχνης: Έτσι είναι η ζάχαρη άχνη! Ο ένας κόκκος είναι αόρατος, οι πολλοί μαζί κάνουν τη διαφορά. [...] Μοιάζει με την ευτυχία, δεν την βλέπεις, όμως τη ζεις, κι αρκεί ένα φύσημα για να σκορπίσει. [...] Δεν προλάβαινες να χαρείς τη ζάχαρη της ευτυχίας, γιατί ήταν άχνη και σκορπούσε σε όλους τους ανέμους.
Πρόκειται για ιστορία που διαβάζεται εθιστικά, φορτισμένη συναισθηματικά και πολύ συγκινητική, μα ανθρώπινη, με όσα συνεπάγεται αυτό. Μιλάει για γήινους χαρακτήρες που έχουν όλες τις συνήθειες κι ατέλειες του ανθρώπου και κάνουν λάθη. Πρόκειται για ήρωες με τους οποίους μπορείς να ταυτιστείς και να συμπονέσεις· εξού και να δικαιολογήσεις, παρόλο που κάποια πράγματα αφήνουν μόνιμες χαραγματιές στις ψυχές. Για κάθε «γιατί» υπάρχει ένα «διότι», όμως δεν είναι πάντα εύκολο να βρεθεί η απάντηση.
Είναι παραμυθένιο και ρεαλιστικό μαζί. Είναι μυθοπλασία και πραγματικότητα. Είναι η ιστορία τριών γυναικών (Αρετή, Αύρα και Ελπίδα) όμως είναι και μια αφήγηση που αγγίζει χορδές, γοητεύει πνεύματα και, ίσως, προχωρά λίγο πιο πέρα τη δική σου καθημερινότητα προς το καλύτερο... ίσως να σε κάνει λίγο πιο δυνατό στο τέλος, λίγο πιο επιεική στα ανθρώπινα ζητήματα, λίγο πιο ανεκτικό στα λάθη... ίσως σε κάνει λίγο πιο σοφό αφού «ποντάρει» στην αγάπη και την προάγει ή να σε αφήσει λίγο πιο ανακουφισμένο που η δική σου μοίρα δε σου έγραψε τόση δυσκολία και πόνο.
Υ.Γ.: Η αγάπη συγχωρεί την αγάπη.
Το μυθιστόρημα της Μαίρης Γκαζιάνη, Ζάχαρη άχνη, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ωκεανός.
Ευχαριστώ τις εκδόσεις Ωκεανός για τη διάθεση του βιβλίου.
Το παραπάνω περιέχει αποσπάσματα.
