Χρήστου Ντικμπασάνη
Ατενίζω τα ανήσυχα μάτια των άστρων
που χτυπιούνται απ' τους βράχους του διαστήματος
Tους νάνους κοιτάζω τους λευκούς
που ψάχνουν τρόπο να επιβιώσουν
Νοσταλγώ τις ημέρες που χάθηκαν.
Θυμάμαι τις ημέρες που έφυγαν
με τα δάκρυα της ακυρωμένης προσμονής
αναμνήσεις κι ελπίδες
στο χώρο και στο χρόνο.
Θαμμένα όνειρα αναζητώ
μέσα στην αιώνια νύχτα,
τις χαμένες αγάπες μου που έσβησαν σαν πεφταστέρια
στο κλάμα μιας ηλεκτρικής καταιγίδας,
το λυγμό των ματαιωμένων μου πόθων
και του θανάτου τους την σιωπή
Αναμένω τη ζωή και το φως
που υπόσχονται μια νέα αρχή στη διαστρική ζωή μου
🍂
Copyright © Χρήστος Ντικμπασάνης All rights reserved, 2021
Πρώτη δημοσίευση
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα Wassily Kandinsky (Street Scene in Berlin, 1913)
