Παρατηρώντας ότι η παράσταση Όσα παίρνει ο άνεμος συνεχίζεται στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά δεν θα μπορούσα να την αγνοήσω και να μην γράψω σχετικά. Παρόλο που δεν με προμήθευσε η παραγωγή με πρόσκληση, αποφάσισα να πάω έτσι κι αλλιώς πληρώνοντας από την τσέπη μου – θα γινόταν να χάσω τέτοια παραγωγή;
Έτσι, παρακολούθησα ένα θέαμα με λανθάνουσα κουλτούρα που προσπαθεί να φιλοσοφήσει το έργο από μια σκοπιά που είναι χαοτική.
Με ανύπαρκτα σκηνικά, που στη θέση τους είδαμε κάτι μεγάλα σκαλοπάτια και πάνω σε αυτά να κινούνται οι ηθοποιοί και με παντελή έλλειψη της κουλτούρας της εποχής, με τους ηθοποιούς να κάνουν ακόμα και το άλογο που ιππεύεται... Φυσικά και σε ένα θέατρο δεν μπορεί να μεταφερθεί η μεγάλη παραγωγή της ταινίας αλλά αυτό που παρακολούθησα δεν έχει καμία σχέση με το έργο, όσο και να προσπαθούν να μας πείσουν οι διάφοροι συντελεστές.
Κυριολεκτικά δεν άντεξα ούτε μία ώρα να το παρακολουθήσω και έφυγα ανακουφισμένος που δεν χρειαζόταν να υποβάλω την κριτική μου αφού δεν είχα πάει ως αρθρογράφος αλλά ως ένας απλός θεατής.
Τώρα, το ότι το παρακολούθησαν 16.000 άνθρωποι δείχνει ότι ο κόσμος πάει κυρίως εκεί που διαφημίζουν περισσότερο και φυσικά βαρύ χαρτί είναι και ο τίτλος της παράστασης. Μόνο που γνωρίζω πάρα πολύ κόσμο που έφυγε απογοητευμένος, όπως εμείς, με αυτό το Όσα παίρνει ο άνεμος, που σε αυτή την περίπτωση μας πήρε και μας σήκωσε.
Δεν νομίζω ότι κάποιος που έχει δει την ταινία ευχαριστήθηκε με αυτή την προσπάθεια, διότι καμία σχέση δεν έχει με αυτό που όλοι μας έχουμε δει. Δεν θα κρίνω την φιλότιμη προσπάθεια των καλών ηθοποιών, που όμως δεν μπορούσαν με τίποτα να το σώσουν, αφού για εμένα ήταν η πιο τραγική παράσταση της χρονιάς και δεν έχει καμία σχέση με την βραβευμένη ταινία.
Τελικά, όφειλα να γράψω σχετικά για να γλυτώσω κάποιους που θα πάνε ανυποψίαστοι να παρακολουθήσουν μια ιστορία που την παίρνει –κυριολεκτικά– ο άνεμος. Δεν πρόκειται για διόρθωση. Πρόκειται για κάτι που απλά φιλοδοξούσε –εσφαλμένα– να δείξει μια άλλη σκοπιά, με απαράδεκτο αποτέλεσμα. Λυπάμαι πολύ που αναγκάζομαι να γράψω με αυτό τον τρόπο και εάν δείτε τις κριτικές μου δεν υπάρχει παρόμοια, αλλά δεν μπορώ να σωπάσω με κάτι τόσο κακό.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
