Με Την ημέρα που ερχόμουν και τα 33 ποιήματα που τη συναποτελούν δεν επιθυμώ ούτε να προβώ σε κάποια κατάθεση, ούτε σε κάποια επιβεβαίωση, ούτε καν σε κάποια διαπίστωση. Αν και η συλλογή μοιάζει να κλείνει, μετά περισσής βεβαιότητας, το ποιητικό υποκείμενο πολύ περισσότερο απορεί και ρωτά. Φτάσαμε ως εδώ, για να πάμε, πού τώρα;
Τα ποιήματα βασίζονται, όπως εύκολα μπορεί να παρατηρήσει κανείς, σε προσωπικές διερωτήσεις, θεωρήσεις ή/και αναθεωρήσεις, αλλεπάλληλες αμφισβητήσεις. Τα επαναλαμβανόμενα μοτίβα και οι εμμονές διατρέχουν όλο το σώμα της συλλογής με έναν τρόπο εξίσου προφανή. Τελικά, όμως, επιχειρώ μια αναδρομή, εκ πρώτης όψεως προσωπική, που θεώρησα, ωστόσο, δυνητικά καθολική ή έστω διυποκειμενική. Μια αναδρομή στις δυναμικές (ψυχοσυναισθηματικές και κοινωνικοπολιτικές) συγκρότησης του όντος, αλλά και του όλου. Πολλές φορές νομίζω αναζήτησα, γράφοντας τα ποιήματα αυτά, ένα τέλος, έναν σκοπό, με αριστοτελικούς όρους ζητούμενο, για να διαψευσθώ από την ίδια τη δημιουργική διαδικασία.
Κι εκεί υπεισέρχεται μία ακόμη διάσταση, την οποία από ένα σημείο και μετά εσκεμμένα προσέδωσα: αυτή του κινήτρου. Το κίνητρο, που ευελπιστώ να πέτυχα, είναι μια επιστροφή, χωρίς όμως να αγκιστρώνομαι. Μια επιστροφή στο αθώο κίνητρο που καθοδηγεί τη δημιουργική αυτή διαδικασία και πώς, με αυτόν τον τρόπο, αυτή μπορεί να σταθεί αρωγός για όποιο έμπροσθεν βήμα.
Στον Απολογισμό, το ποιητικό υποκείμενο δηλώνει: Και τα παιδιά ρωτούσαν πού πηγαίναμε. Έτσι, ρωτάω: πού πηγαίνουμε; Αυτή η ερώτηση, αυτή η αποδοχή εκ μέρους μου της άγνοιας, είναι που επιθυμώ να κρατήσω, τόσο για εμένα όσο και για τη συλλογή αυτή. Εκεί έγκειται, για εμένα προσωπικά, η ειλικρίνεια σε ό,τι έχω γράψει και ό,τι μπορεί να γράψω, αν ξαναγράψω.
Γιώργος Μουφτόγλου
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Η ποιητική συλλογή του Γιώργου Μουφτόγλου Την ημέρα που ερχόμουν κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Βακχικόν
