Ο Ορέστης Μακρής γεννήθηκε το 1899 στην Χαλκίδα και πραγματοποίησε την πρώτη του θεατρική εμφάνιση το 1925 με τον θίασο της Ροζαλίας Νίκα, στην οπερέτα Τρεις αγάπες. Υπήρξε από τους σημαντικότερους ηθοποιούς που πέρασαν από την επιθεώρηση, κάνοντας τα πρώτα του βήματα στο θέατρο ως τενόρος. Δάσκαλός του υπήρξε ο κορυφαίος της οπερέτας Ιωάννης Παπαϊωάννου. Η αμεσότητα που διέθετε σε συνδυασμό με το αυστηρό του ύφος, τον έκαναν να βγάζει το αστείο με σοβαρότητα.
Με τον δάσκαλο του Ι. Παπαϊωάννου θα συνεργαστεί στα έργα: Μις Τσάρλεστον του Θεόφραστου Σακελλαρίδη και Κρυφό ρομάντζο. Εν συνεχεία ακολουθεί μια συνεργασία με τον κορυφαίο ηθοποιό Αιμίλιο Βεάκη σε έργο πρόζας αλλά που του άνοιξε τον δρόμο για την επιθεώρηση από ένα εύθυμο συμβάν. Ο θίασος του Βεάκη έτρωγε σε μια μικρή ταβέρνα και έτσι όπως το φέρνει η κουβέντα για έναν μεθυσμένο, αρχίζει ο Μακρής να μιμείται κάποιον που έχει μεθύσει. Αμέσως έκανε εντύπωση σε όλους και ο κορυφαίος μας ηθοποιός Αιμίλιος Βεάκης τον παρότρυνε αμέσως να ασχοληθεί με την επιθεώρηση και να λανσάρει αυτό τον τύπο. Πράγμα που δεν άργησε να συμβεί, αφού λίγα χρόνια αργότερα λαμβάνει μέρος στην επιθεώρηση που έγραψε ο Αντ. Βώττης με τίτλο Ο παπαγάλος. Εκεί κάνει για πρώτη φορά τον τύπο που έμελλε να γνωρίσει τεράστια επιτυχία και να τον αναδείξει ως έναν από τους μεγαλύτερους πρωταγωνιστές του μουσικού θεάτρου.
Στο θέατρο Μακέδου θα βρεθεί επί σκηνής με κάποια από τα μεγαλύτερα ονόματα που θα διαγράψουν και αυτά μια μεγάλη πορεία στο θέατρο: Πέτρος Κυριάκος, Ζωζώ Νταλμάς, Σπ. Τριχά και τις αδελφές Καλουτά.
Το 1939 θα προσληφθεί στον θίασο του Νίκου Μηλιάδη και του Κυριάκου Μαυρέα. Μια ακόμα σημαντική στιγμή για τον Ορέστη Μακρή θα είναι η συνεργασία του με τον σπουδαίο παλιό ηθοποιό Μάριο Παλαιολόγο στο έργο Κοκτέιλ που ανέβηκε στο θέατρο Πάνθεον της οδού Πανεπιστημίου. Το 1941, ως συνθιασάρχης, ενώνει τις δυνάμεις του με τον κορυφαίο ηθοποιό Κυριάκο Μαυρέα. Μετά τέλος του πολέμου συνεργάζεται με τους Βασίλη Αυλωνίτη και Μίμη Κοκκίνη και δίνουν παραστάσεις στο θέατρο Λυρικόν.
Ο αξέχαστος κριτικός θεάτρου Κώστας Γεωργουσόπουλος είχε αναφέρει σχετικά για τον Ορέστη Μακρή: Είναι ο θεμελιωτής του νεορεαλιστικού ύφους στην υποκριτική.
Κινηματογράφος: Μάγος της Αθήνας, Ο μεθύστακας, Ο γρουσούζης, Το κορίτσι της γειτονιάς, Κάλπικη λίρα, Το φιντανάκι, Αρπαγή της Περσεφόνης, Η θεία από το Σικάγο, Της νύχτας τα καμώματα, Το αμαξάκι, Η κυρά μας η μαμή, Μία λατέρνα μία ζωή, Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο, Ο Θύμιος τα 'κανε θάλασσα, Στουρνάρα 288, Η Χιονάτη και τα εφτά γεροντοπαλίκαρα, Οικογένεια Παπαδοπούλου, Της μιας δραχμής τα γιασεμιά, Έξω οι κλέφτες, Ο καλός μας άγγελος, Ο Αριστείδης και τα κορίτσια του, Ζητιάνος μιας αγάπης, Ο πόνος του μπεκρή, Ένα κορίτσι αλλιώτικο από τα άλλα κ.α.
Η ταινία του Γιώργου Τζαβέλα Ο μεθύστακας υπήρξε για πολλά χρόνια η απόλυτη εμπορική επιτυχία κόβοντας 300.000 εισιτήρια σε μία εποχή που ο πληθυσμός ήταν πολύ μικρός.
Τιμήθηκε με το Τάγμα του Φοίνικος.
Ο Ορέστης Μακρής διέθετε μια εξαιρετική φωνή που στα πρώτα χρόνια της σταδιοδρομίας του την αξιοποίησε πλήρως, αφού υπηρέτησε με μεγάλη επιτυχία την οπερέτα. Στην συνέχεια της καλλιτεχνικής του διαδρομής συνέχισε να αξιοποιεί αυτό του το προσόν στην επιθεώρηση, που υπηρέτησε με αγάπη και επαγγελματισμό. Έφτιαχνε γνήσιους λαϊκούς χαρακτήρες και εκτός από τον ρόλο του μεθύστακα υποδύθηκε, με μεγάλη επίσης επιτυχία, ρόλους του αυστηρού πατέρα και του γκρινιάρη συζύγου, βάζοντας την σφραγίδα του και σε αυτούς.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του αποσύρθηκε από το θέατρο και γενικότερα από την ενεργή καλλιτεχνική δράση αφήνοντας στους παρασκηνιακούς χώρους ένα όνομα που δεν έστεκε ψηλά μόνο ως ηθοποιός αλλά και ως άνθρωπος.
Ο Ορέστης Μακρής έφυγε από τη ζωή το 1975.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Οι πληροφορίες αντλήθηκαν από την εγκυκλοπαίδεια του Θεόδωρου Έξαρχου Έλληνες ηθοποιοί: Αναζητώντας τις ρίζες, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Δωδώνη, από το ετήσιο περιοδικό Θέατρο του Θεόδωρου Κρίτα και το περιοδικό Θέατρο του Κώστα Νίτσου.
