Εγγραφή στο newsletter για να μη χάνετε τίποτα! *** Δωρεάν διπλές προσκλήσεις! *** Φωνή τέχνης *** Κατεβάστε ΔΩΡΕΑΝ ebooks ή διαβάστε λογοτεχνικά κείμενα σε πρώτη δημοσίευση ΕΔΩ! *** Αν σας αρέσει το θέατρο -παρακολουθείτε όλα τα είδη- ή έχετε άποψη για μουσικά άλμπουμ ή για ταινίες ή διαβάζετε λογοτεχνικά έργα κτλ. και επιθυμείτε να μοιράζεστε τις εντυπώσεις σας μαζί μας, επικοινωνήστε με το koukidaki. Αρθρογράφοι, κριτικογράφοι, άνθρωποι με ανάλογη κουλτούρα ζητούνται! *** Δείτε τις ημερομηνίες των προγραμματισμένων κληρώσεων στη σελίδα των όρων.
ΚΕΡΔΙΣΤΕ ΒΙΒΛΙΑ ακολουθώντας τους συνδέσμους. Μυθιστορήματα: Το ματωμένο παρελθόν * Ο κώδικας του αυτοκράτορα * Λέγε με Στράτο * Ματωμένος κάκτος * Ονείρου σκιές * Στο σύμπλεγμα της αράχνης * Η κυρά του κάστρου * Ο πύργος των Ταράσωβ * Η κόρη του ουρανού * Εντολείς * Όνειρα από ιστό * Τα Βασίλεια * Ταξίδι στο κόκκινο ** Ποίηση: Στην αμφιλύκη της αγρύπνιας * Σκοτεινή κουκκίδα * Η γυναίκα με τη λεοπάρδαλη * Ωδές του πόνου και τρούφες ΙΙ ** Διηγήματα: Ξιπασμένες νοικοκυρές ** Άλλα: Τέσσερις τίτλοι των εκδόσεων Ελκυστής * Τέσσερις τίτλοι από τον Ελκυστή * Οδυνηρό χάρισμα, Μύχιες σκέψεις, Βουρκωμένα σύννεφα και Volcano ** Παιδικά: Κυκλαδίτικα παραμύθια * Κορυφή

Ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο

Πόλας Γιαννακοπούλου-Βακριλή

Έργο Ελένης Αστερίου-Αστερόσκονη

Δίπλα σε ένα μικρό παράθυρο, στεκόταν καμαρωτό κι αναβόσβηνε τα φωτάκια του, νωρίς το βράδυ. Τα στολίδια του λιγοστά, κάποιες μπάλες τραυματισμένες σαν τη ζωή τους. Κρέμονταν όμως με πείσμα από τα κλαδιά του σαν να ήθελαν να γιορτάσουν το γεγονός της θείας γέννησης με ιδιαίτερη χαρά. Αφήνονταν στα χέρια των δυο μικρών παιδιών της οικογένειας, του Λιόσα και της Σάσα, στο χάδι τους, στην εύθραυστη συγκίνησή τους.

Παραμονή Χριστουγέννων, στη σκηνή της οικογένειας, πλάι στο βομβαρδισμένο και μισογκρεμισμένο σπίτι. Εκείνο που τυπικά δηλώθηκε από τον εχθρό ως παράπλευρη απώλεια. Από αυτές που αγγίζουν τα όρια του φρικτού και του παράλογου και δεν αιτιολογούνται από την πρόθεση του πολέμου. Όπως παράπλευρη επίσης ήταν η απώλεια της γιαγιάς Μαρίκας, την ώρα που σκάλιζε στον κήπο τα λαχανικά της. Εκεί που η μεγάλη βόμβα άνοιξε το στόμα της και την κατάπιε σαν τη Λερναία Ύδρα της μυθολογίας. Και στη θέση της άνοιξε μια μεγάλη μαύρη τρύπα για να φωλιάσει ο θάνατος.

Εκείνο το δέντρο το χριστουγεννιάτικο επιβίωσε από την καταστροφή μέσα στο κουτί του, άθικτο σχεδόν σαν από θαύμα. Και σε άλλα μικρότερα κουτιά τα παιχνίδια, οι μπάλες, τα αγγελάκια και τα άλλα, έτοιμα για τον φετινό στολισμό, με μικρές απώλειες. Στο μικρό υπόγειο του σπιτιού το βρήκε η μητέρα, ανάμεσα σε μπάζα και συντρίμμια. Το τράβηξε ευλαβικά κι αυτό και τα παιχνίδια, τα ξεσκόνισε με υπομονή, δοκίμασε τα φωτάκια για να δει αν άντεξαν στη λαίλαπα της καταστροφής. Και την παραμονή της γιορτής, το στόλισε μαζί με τα παιδιά της και το έστησε ορθό, πλάι στο μικρό τους παράθυρο. Δεν πειράζει, σκέφτηκε, που είμαστε στη σκηνή. Αυτό είναι το σπίτι μας τώρα. Αρκεί που έχουμε τα απαραίτητα για να επιβιώσουμε. Κι απορούσε με τον εαυτό της που βρήκε τη δύναμη να στολίσει και δέντρο. Το μόνο που σκεφτόταν η Ίλια ήταν αν θα είχαν ηλεκτρικό κάποιες ώρες, την άλλη μέρα των Χριστουγέννων, για να ανάψουν τα φωτάκια του. Τόσο απαραίτητο το βρήκε φέτος.

Γιατί τους έλειπε το φως από τη ζωή τους από τότε που σφύριζαν οι βόμβες πάνω από τα κεφάλια τους, έξι μήνες νωρίτερα. Από τότε και μετά, η Σάσα και ο Λιόσα, έχασαν την παιδική τους ξενοιασιά όπως όλα τα παιδιά του χωριού τους, έχασαν τον πατέρα τους που τον πήρε η πατρίδα για να πολεμήσει, όπως τους έλεγε η μάνα και ο δάσκαλος. Έχασαν το σχολείο τους που το κατάπιαν οι μαύρες φλόγες όπως και τα περισσότερα σπίτια τους. Ωρίμασαν απότομα, στα μάτια τους σχηματισμένη μηχανικά η απορία από τότε: ΓΙΑΤΙ;

Μια ακόμα παράπλευρη απώλεια θα την έλεγαν οι εχθροί, σαν αυτή της γιαγιάς ή όλων των θυμάτων του χωριού. Κι όσοι είχαν μείνει όρθιοι πάσχιζαν να στήσουν ξανά το σχολείο, έστω μέσα σε αντίσκηνα, για να βλέπουν τα παιδιά τους από τα μικρά παράθυρα το φως. Κι ο δάσκαλος, που είχε απομείνει, τους μίλαγε για τη λευτεριά που δεν θα αργούσε.

Κι ο Λιόσα και η Σάσα, όπως τα περισσότερα παιδιά του χωριού, περίμεναν με υπομονή πίσω από το μικρό παραθυράκι πότε θα άναβαν τα φωτάκια του δέντρου. Τότε φώτιζαν τα πρόσωπά τους και παρακαλούσαν το θείο βρέφος να τους φέρει γρήγορα πίσω τον πατέρα.


Copyright © Πόλα Γιαννακοπούλου-Βακιρλή All rights reserved
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε έργο Ελένης Αστερίου-Αστερόσκονη

ΔΩΡΑ - Κλικ σε εκείνο που θέλετε για πληροφορίες και συμμετοχές
Οδυνηρό χάρισμα Γ.Λάμαρη, Βουρκωμένα σύννεφα Ρ.Αβαράκη-Αγραφιώτη, Μύχιες σκέψεις Περικλή Λεύκα και Volcano Χ.ΦλουρήΟνείρου σκιές, Πελούσας ΤσαντάκηΤέσσερις τίτλοι από τις εκδόσεις ΕλκυστήςΜατωμένος κάκτος, Μαρίνας ΧρόνηΩδές του πόνου και τρούφες ΙΙ, Οδυσσέα ΓιαννάκηΚορυφή, Πελαγίας ΜπότσηΛέγε με Στράτο, Χρυσούλας Σ. Γεωργούλα
Κυκλαδίτικα παραμύθια, Θάνου ΚωστάκηΕντολείς, Ηρακλή ΤριανταφυλλίδηΟ κώδικας του αυτοκράτορα, Νίκου ΚυριαζήΣκοτεινή κουκκίδα, Γιάννη ΣμίχεληΟ πύργος των Ταράσωβ, Χάρη ΜπαλόγλουΤαξίδι στο κόκκινο, Ελένης ΠουλημένουΤέσσερις τίτλοι από τις εκδόσεις Ελκυστής: Φαντάσματα από το παρελθόν, Το βέλος του έρωτα, Λαθραία αλήθεια και Ο Φουντωτούλης
Η κόρη του ουρανού, Χαράς ΑνδρέουΗ γυναίκα με τη λεοπάρδαλη, Βασίλη ΜαραγκούΞιπασμένες νοικοκυρές, Έφης ΚαραμπάΌνειρα από ιστό, Άγγελου ΓαλάνηΗ κυρά του κάστρου, Σμαραγδής ΜητροπούλουΤα Βασίλεια, Αλέξανδρου ΚαψοκόληΣτο σύμπλεγμα της αράχνης, Ελευθερίας Καραδήμου