Η θυσία του Αβραάμ, του Βιτσέντζου Κορνάρου, έχει περίφημη θέση στην ελληνική δραματουργία. Είναι θρησκευτικό δράμα και αποτελείται από 1154 ομοιοκατάληκτους στίχους. Το έργο πραγματεύεται το γνωστό επεισόδιο από την Παλαιά Διαθήκη.
Περίληψη του θρησκευτικού δράματος
Ο Θεός θέλει να δοκιμάσει την πίστη του Αβραάμ. Ζητάει το παιδί του, τον Ισαάκ, να το θυσιάσει για την αγάπη του. Ο Αβραάμ δέχεται και κάνει υποταγή στον ουράνιο Πατέρα, όμως πονάει για την απόφαση του αυτή.
Ειδοποιεί τη σύζυγό του, την Σάρα, και της ανακοινώνει τα τεκταινόμενα. Εν συνεχεία, ετοιμάζει όλα τα χρειώδη και είναι έτοιμος να εκτελέσει το θέλημα του Θεού. Έτσι, παίρνει μαζί του τον γιο του Ισαάκ αλλά και τους δούλους του Σύμπαν και Σόφερ και όλοι μαζί αναχωρούν για το μέρος όπου θέλει ο Θεός να θυσιάσει το παιδί του. Στην αρχή δεν ομολογεί την αλήθεια στον Ισαάκ, αργότερα όμως, του αποκαλύπτει την αλήθεια.
Από τις σπουδαιότερες δραματουργικές στιγμές είναι ο διάλογος ανάμεσα στον πατέρα Αβραάμ και στον γιο του Ισαάκ. Η χαρά του παιδιού και η λύπη του γονέα. Όταν μαθαίνει ο Ισαάκ ότι ο θάνατός του είναι πολύ κοντά, αρχίζει να κλαίει για την επερχόμενη αποχώρησή του. Προς το τέλος του έργου, και ανεβασμένος ο Ισαάκ πάνω στον βωμό, είναι έτοιμος για να δεχθεί το μοιραίο χτύπημα από τον ίδιο του τον πατέρα. Όμως ο Θεός έχει άλλα σχέδια και στέλνει ξανά τον Άγγελο Κυρίου και σταματάει τη θυσία. Πανευτυχής και ευγνώμων, ο Αβραάμ πέφτει μαζί με τον γιο του γονατιστός και δοξάζουν τον Θεό. Σε λίγο έρχεται η Σάρα με τις δούλες της και μαθαίνει από τον Σύμπαν την εξέλιξη της θυσίας, ενώ την ίδια στιγμή ο Ισαάκ τρέχει στην αγκαλιά της.
Το θεατρικό αυτό αριστούργημα, τελειώνει με την προσευχή του Αβραάμ που δοξολογεί τον Θεό για τη ματαίωση της θυσίας, εκφράζοντάς του την παντοδυναμία που έχει ο ουράνιος Πατέρας.
Υπάρχει ακόμα ένα έργο, με τον τίτλο Η θυσία του Αβραάμ, που γράφτηκε το 1550 από τον Θεολόγο Τέοντορ Μπεζά ή επί το ελληνικότερο Θεόδωρο Βέζα, ο οποίος είχε ασπαστεί τον ρωμαιοκαθολισμό. Σε μια όμως σκληρή δοκιμασία της ζωής του (είχε προσβληθεί από βουβωνική πανώλη και κόντεψε να πεθάνει) έκανε μεταστροφή και ασπάστηκε τον Αναμορφωμένο Προτεσταντισμό, στον οποίο αφιέρωσε τη ζωή του για τη διάδοση του Ευαγγελίου. Έτσι, και αφού γνώρισε το αληθινό πρόσωπο της πίστεώς του, έγραψε την Θυσία του Αβραάμ. Δυστυχώς, όμως, δεν κατάφερε το έργο του να γνωρίσει την επιτυχία του Κορνάρου.
Βιτσέντζος Κορνάρος
Από τους κορυφαίους ποιητές της Ελλάδας και ο σπουδαιότερος στην Κρήτη, με πλούσιο και σπουδαίο λογοτεχνικό έργο. Γεννήθηκε στην Σητεία το 1553. Στην Σητεία υπάρχει, τιμής ένεκεν, γλυπτό που είναι αφιερωμένο στον Κορνάρο. Το κατασκεύασε ο γλύπτης Θωμάς Θωμόπουλος. Ο Βιτσέντζος Κορνάρος έφυγε από τη ζωή το 1614.
Ο Αβραάμ ως αληθινό πρόσωπο
Ο Αβραάμ γεννήθηκε το 1813 π.Χ. και ήταν πατριάρχης του έθνους του Ισραήλ.
Η εκκλησία τιμάει τη μνήμη του στις 9 Οκτωβρίου. Υπήρξε βοσκός και προφήτης. Σύζυγός του ήταν η Σάρα, η οποία υπήρξε ετεροθαλής αδελφή του. Ο Αβραάμ γεννήθηκε στην πόλη Ουρ της Χαλδαίας. Ο πατέρας του ήταν ο Θάρας, που ήταν ειδωλολάτρης.
Σε ηλικία 100 ετών ο Θεός πληροφορεί τον Αβραάμ ότι θα γίνει πατέρας. Στο άκουσμα της είδησης αυτής, η Σάρα γέλασε. Το παιδί που γεννήθηκε ήταν αγόρι και επειδή η Σάρα αντέδρασε γελώντας, σαν έμαθε για τον ερχομό του, πήρε το όνομα Ισαάκ που στα εβραϊκά σημαίνει «γελώ».
Το γεγονός της θυσίας του Αβραάμ ήταν αληθινή ιστορία και έχει την δική της ξεχωριστή θέση στην Παλαιά Διαθήκη. Για να δοκιμάσει ο Θεός τον Αβραάμ, του δίνει εντολή να θυσιάσει τον γιο του αλλά, αφού βεβαιώνεται για την ακλόνητη πίστη του, δεν επιτρέπει να ολοκληρωθεί η θυσία και του δίνει νέα εντολή να θυσιάσει στη θέση του παιδιού του ένα κριάρι. Εδώ τελειώνει η θυσία του Αβραάμ, που είχε εμπνεύσει πολλούς καλλιτέχνες, ιδίως την εποχή της Αναγέννησης να ασχοληθούν με αυτό το θέμα.
Στη συνέχεια της ζωής του Αβραάμ υπήρξαν πολλά και ενδιαφέροντα γεγονότα. Πρώτα πρώτα η απώλεια της Σάρας, αλλά και ο γάμος του γιου τους με την Ρεβέκκα. Ενώ και ο ίδιος ο Αβραάμ θα παντρευτεί για δεύτερη φορά την Χετούρα με την οποία θα αποκτήσουν μαζί ακόμα έξι γιους. Ο Αβραάμ έφυγε από τη ζωή το 1638 π.Χ. σε ηλικία 175 ετών και θάφτηκε κοντά στην Σάρα.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Οι πληροφορίες αντλήθηκαν από την Παλαιά Διαθήκη. Επίσης, από το βιβλίο του Βιτσέντζου Κορνάρου Η θυσία του Αβραάμ, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πελεκάνος, καθώς και από το ετήσιο περιοδικό Θέατρο του Θεόδωρου Κρίτα.
