Όταν ένα βιβλίο επιλέξω να το διαβάσω και να το παρουσιάσω, προτεραιότητά μου είναι να σταθώ στο εξώφυλλο. Να επεξεργαστώ την εικόνα του και να εκμαιεύσω όσο περισσότερες πληροφορίες μπορώ. Τούτο το βιβλίο, χωρίς φειδώ, προσφέρει στον αναγνώστη μια εικόνα που ισοδυναμεί με πολλές λέξεις.
Ένα νεαρό κορίτσι, ένας άγγελος σωστός, στέκει μόνο σε ένα χιονισμένο τοπίο, μα όχι καθάριο. Αίματα αμαυρώνουν το τοπίο και αφήνουν τη φαντασία να οργιάσει. Αφότου δε διαβάσω το οπισθόφυλλο, πολλά σενάρια κατακλύζουν το μυαλό μου, το οποίο αδημονεί να βυθιστεί στο κείμενο, να αναμοχλευτεί με τους ήρωες των αληθινών γεγονότων και να ταξιδέψει, ως φαίνεται, με ματωμένη πυξίδα.
Ο Νικηφόρος Κασσανδρινός, εργάζεται στη Βασιλική Χωροφυλακή του Βόλου και ο Πασχάλης Γραμματικός είναι υπενωμοτάρχης της περιοχής. Σε μια εποχή όπου ληστές και κακοποιοί ζώνουν την ευρύτερη περιοχή του Βόλου, σε μια εποχή που ο απλός κόσμος φοβάται ακόμα και να βγει από το σπίτι του, σε μια εποχή που το μαχαίρι ορθώνεται εύκολα και καρφώνεται σε σάρκα αθώων, το έργο του Νικηφόρου είναι δύσκολο, είναι απαιτητικό και πολλές φορές επικίνδυνο.
Δεν είναι λίγες οι φορές που το ανθρωποκυνηγητό ανάμεσα σε χωροφύλακες και ληστές καταλήγει σε αιματοκύλισμα. Συλλήψεις, αποκεφαλισμοί αλλά κρεμάλα, είναι τα μέσα του νόμου ενάντια στις κλοπές και στο πλιάτσικο.
Σε μια τέτοια κοινωνία ο Νικηφόρος, δίκαιος, υπεύθυνος και συμπονετικός, πασχίζει να φέρει εις πέρας τα καθήκοντά του, να απαλλάξει την ευρύτερη περιοχή από λωποδύτες και αδίστακτους κακοποιούς κι ας έχει βαρύ τίμημα το όλο εγχείρημά του.
Μια φωτογραφία μπορεί να αποτυπώνει τη στιγμή, αλλά δεν λέει παρά τη μισή αλήθεια. Ή μάλλον, μπορεί να πει τόσο ψέματα όσο και αλήθειες.
Η αυλαία ανοίγει με τη δράση ληστών και συμμοριών, με ένα πρόσφατο πενταπλό φονικό της ομάδας του Λέκου στην επαρχία του Αλμυρού, με μια εικόνα που μένει σφηνωμένη στη μνήμη του Νικηφόρου, αλλά και με τη γνωριμία μας με έναν κρατούμενο τυχοδιώκτη Ναπολιτάνο, η φυσιογνωμία του οποίου θα μας απασχολήσει καθ' όλη τη διάρκεια της ανάγνωσης του βιβλίου.
Η ζωή στα βουνά είναι δυσβάστακτη. Η τροφή ελάχιστη και το κρύο δυσχεραίνει τη διαβίωση εκείνων που με ευκολία απειλούν για να διεκδικήσουν και να κερδίσουν τα προς το ζην.
Θα διαβάσουμε για μια βαλίτσα-λάφυρο για το χρέος του χαμένου στα ζάρια, για τρία θαρραλέα παλικάρια τα οποία πιάνουν ληστές επ' αυτοφώρω, για έναν εσωστρεφή και μυστικοπαθή Εβραίο πληροφοριοδότη, αλλά και για τον Δρέκο, που ανακαλύπτει μια σπηλιά και λύνει πρόσκαιρα δύο μεγάλα προβλήματά του.
Ακόμη ο άγγελος της ιστορίας δεν έχει εμφανιστεί. Είναι προφυλαγμένος κάτω από τις προστατευτικές φτερούγες της μάνας και του πατέρα. Ζει ανέμελα και περιμένει να χιονίσει για να παίξει με το χιόνι...
Η συνέχεια εσωκλείει έναν καβγά ανάμεσα σε δυο ζητιάνους, μια μπουγάδα βορά σε παγωμένο βλέμμα, την εξαφάνιση ενός νεαρού κοριτσιού, ένα μακελεμένο κορμάκι στις ρίζες μιας αμυγδαλιάς, αλλά και ένα ξεροκόμματο με σφραγίδα γνησιότητας.
Μπαίνουμε στα άδυτα της ιστορίας. Κρατήστε την ψυχραιμία μας και οπλιστείτε με θάρρος. Θα χρειαστεί το δίχως άλλο ακόμη και σε εκείνους που θεωρούν τους εαυτούς τους άτρωτους. Οι περιγραφές λυγίζουν. Οι εξελίξεις τρέχουν. Η αστυνομία πρέπει να κάνει γρήγορα περισσότερα από όσα μπορεί. Ο Τύπος της εποχής οργιάζει. Οι ανώτεροι πιέζουν ώστε η υπόθεση να λυθεί άμεσα και οι υπαίτιοι να πληρώσουν αδρά το τίμημά τους. Στο μάτι του κυκλώνα βρίσκεται ο Νικηφόρος. Δεν μπορεί να κοιτάξει στα μάτια τους άμοιρους γονείς. Δεν μπορεί να απαγκιστρωθεί από την εικόνα που αντίκρισε. Δεν μπορεί να λαθέψει. Είναι υποχρεωμένος να φτάσει στο τέλος του γρίφου άμεσα και δίκαια.
Λίγο πριν διαβάσουμε τους τίτλους τέλους, η σκυτάλη περνά από τον άγραφο νόμο της φυλακής για τους παιδοκτόνους στους ανωτέρους του Νικηφόρου που πιέζουν για μια γρήγορη καταδίκη, στην επιμονή του κατηγορουμένου αλλά και σε μια δικαστική αίθουσα που αποπνέει μπαρούτι.
Από τα βιβλία που διαβάζω, επιλέγω μια φράση που μου κίνησε το ενδιαφέρον για να την μοιραστώ μαζί σας. Από το βιβλίο του Χριστόφορου Σεμέργελη, ένα σύντομο βιογραφικό του οποίου θα βρείτε στο τέλος του άρθρου, επέλεξα την παρακάτω:
Ένας πόλεμος δεν έχει νικητές ή ηττημένους. Έχει μόνο χιλιάδες νεκρούς και ορφανά, αλλά και πληγές που δεν κλείνουν ποτέ.
Η γαλλικής προέλευσης γκιλοτίνα ταξιδεύει για τον Βόλο. Οι αμφιβολίες τριβελίζουν το μυαλό του Νικηφόρου. Οι αμφισβητήσεις και τα αμέτρητα «αν» του στερούν το οξυγόνο. Μια λίστα αρτοποιών και ένας τηλέγραφος οδεύουν την ιστορία στο τέλος της.
Θα θανατωθεί ένας αθώος και ο ένοχος θα κυκλοφορεί ανάμεσά τους;
Μην περιμένετε να προβώ σε αποκαλύψεις. Ήδη έχω αφήσει πολλές αιχμές. Η ιστορία εξελίσσεται με γοργούς ρυθμούς, ο Νικηφόρος βιώνει πρωτόγνωρες καταστάσεις και ο αναγνώστης αγωνιά για τις εξελίξεις.
Αν επιθυμείτε να βρείτε το τελευταίο κομμάτι του παζλ, δεν έχετε παρά να αναζητήσετε το βιβλίο να φτάσετε απνευστί στον επίλογό του και να τοποθετήσετε το ύστατο κομμάτι στη σωστή του θέση. Η υπόθεση πρέπει να κλείσει. Η γκιλοτίνα και το καλάθι με τα ροκανίδια είναι έτοιμα. Ο κατηγορούμενος μέτρα τα τελευταία του λεπτά.
Αντέχετε να διαβάσετε τη συνέχεια;
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Το οπισθόφυλλο του βιβλίου αναφέρει:
Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς του 1898 ένα στυγερό έγκλημα συγκλονίζει τον Βόλο. Ένα εξάχρονο κορίτσι δολοφονείται και ο δράστης καταδικάζεται σε θάνατο. Όμως, καθώς πλησιάζουν οι μέρες για να οδηγηθεί στην γκιλοτίνα, ο υπομοίραρχος Νικηφόρος Κασσανδρινός, ο οποίος είχε αναλάβει την υπόθεση, αρχίζει να αμφιβάλλει για το αν ο μελλοθάνατος είναι ο πραγματικός ένοχος. Σε μια πόλη που απαιτεί εκδίκηση, ο υπομοίραρχος αποφασίζει να κάνει τα πάντα για να αποκαλυφθεί η αλήθεια προτού να είναι πολύ αργά.
Ένα μυθιστόρημα γεμάτο αγωνία, ηθικά διλήμματα και ανατροπές. Ο χρόνος είναι ο μεγαλύτερος εχθρός και η αλήθεια κρύβεται στις σκιές.
Βασισμένο σε αληθινά γεγονότα.
Ο Χριστόφορος Σεμέργελης γεννήθηκε το 1979 και μεγάλωσε στον Βόλο. Είναι παντρεμένος με τη Χρύσα Σιγανού κι έχουν έναν γιο. Διατήρησε πολυετείς συνεργασίες στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο της Μαγνησίας. Είναι υπάλληλος στην Περιφέρεια Θεσσαλίας. Το πρώτο μυθιστόρημά του Μία θάλασσα, δύο πατρίδες (Κέδρος, 2020), απέσπασε το 3ο Βραβείο της Εστίας Νέας Σμύρνης στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Βιβλίων Μικρασιατικού Περιεχομένου Εκδόσεως 2019-2021, στην κατηγορία Λογοτεχνία. Έχει γράψει επίσης τρία διηγήματα, τα οποία βραβεύτηκαν σε ισάριθμους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς και συμπεριλήφθηκαν σε συλλογικά έργα. Από τις εκδόσεις Κέδρος κυκλοφόρησε το μυθιστόρημά του Άγγελος στο χιόνι (2025).
