Στο σημερινό μας άρθρο έχουμε την τιμή και την χαρά να φιλοξενούμε τον ηθοποιό Πάρη Χατζηπαρασκευά!
Ας ξεκινήσουμε με μια κλασική ερώτηση: Ηθοποιός σημαίνει...
Πάρης Χατζηπαρασκευάς: Θα το πω με τα μάτια ενός θεατή, γιατί δεν θεωρώ τον εαυτό μου ηθοποιό. Ηθοποιός λοιπόν για μένα –θα αρκεστώ να πω– σημαίνει να είσαι η σχεδόν δίωρη διαφυγή από μια δύσκολη μέρα που κάποιος από το κοινό μπορεί να είχε. Είτε δύσκολη μέρα στη δουλειά, είτε δύσκολη κατάσταση στο σπίτι του, είτε ένας χωρισμός... είτε είτε είτε... Και είναι ευλογία αυτό να μπορείς να το πετύχεις!
Πότε και γιατί ξεκινήσατε την ενασχόλησή σας με τον χώρο του θεάτρου;
Π.Χ.: Με το θέατρο ξεκίνησα να ασχολούμαι ερασιτεχνικά τον Σεπτέμβρη του 2024 στο θεατρικό εργαστήρι Θέσπιανς της Βαρβάρας Δουμανίδου και με δάσκαλο κινησιολογίας τον Δημήτρη Βασιλειάδη. Από μικρός είχα την εκφραστικότητα. Έκανα μιμήσεις, εξιστορούσα διάφορα σκηνικά με έναν δικό μου εκφραστικό τρόπο. Όλοι οι φίλοι μου με παρότρυναν να ξεκινήσω θέατρο αλλά εγώ μέχρι λίγα χρόνια πριν δεν τα είχα βρει με τον εαυτό μου για να μπορέσω να κάνω κάτι τέτοιο. Θεωρούσα πως δεν άξιζα για τίποτα, πόσο μάλλον για να ανέβω σε μια σκηνή και να παίξω. Μετά από σκληρή δουλειά με την ψυχολόγο μου, την αγαπημένη μου Μαρία, βρήκα τον εαυτό μου και σε συνδυασμό με έναν πολύ σημαντικό άνθρωπο στη ζωή μου, που μου έδωσε το χαρισματικό σπρώξιμο, ξεκίνησα αυτό το υπέροχο ταξίδι! Είναι από τις καλές επιλογές που έχω κάνει στη ζωή μου!
Τι αγαπάτε και ποια πράγματα θεωρείτε πως πρέπει να αλλάξουν στον χώρο του θεάτρου;
Π.Χ.: Αγαπάω πάρα πολύ την κινησιολογία! Τον τρόπο που κινείσαι στον χώρο, τον τρόπο που εκφράζεσαι μέσα από την κίνηση του σώματός σου! Θεωρώ πως αν βρεις την σωστή κίνηση, η ερμηνεία θα έρθει με την σειρά της πιο εύκολα. Θεωρώ πάντα… Χαχαχα
Όσο για το ποια πράγματα θεωρώ πως πρέπει να αλλάξουν στον χώρο του θεάτρου, θα πω πως δεν έχω την εμπειρία που χρειάζεται για να πω κάτι τέτοιο. Αυτό θα πρέπει να το απαντήσουν κάποιοι πιο «ψημένοι» από εμένα στον χώρο.
Η ομορφότερη στιγμή σας στο θέατρο;
Π.Χ.: Η ομορφότερη στιγμή μου στο θέατρο ε; [ζωγραφίστηκε ένα χαμόγελο στο πρόσωπο μου με το που διάβασα την ερώτηση] Έχω χάσει τον πατέρα μου από τα 17 μου. Οπότε εδώ και 23 χρόνια έχω μόνο την κυρα-Λένη! Την μάνα μου! Τον σκληρότερο κριτή μου αλλά και τον πιο γλυκό άνθρωπο! Από εκείνη πήρα την εκφραστικότητα, πέρα από πολλά άλλα!
Οπότε η ομορφότερη μου στιγμή ήταν όταν την αντίκρυσα να με βλέπει και να χαμογελάει. Ήταν η πρώτη φορά που ένιωσα πως με αποδέχεται. [ο σκληρός κριτής που λέγαμε] Ήταν μια στιγμή συγκίνησης για εμένα αυτή! Και είμαι ευγνώμων που, παρά τις δυσκολίες με τα θέματα υγείας που είχε και έχει, κατάφερε και με είδε!
Στο καλό σου... συγκινήθηκα...
Η δυσκολότερη στιγμή που αντιμετωπίσατε ως ηθοποιός;
Π.Χ.: Η δυσκολότερη στιγμή... χμ... ως άνθρωπος είμαι πολύ οργανωτικός! Οπότε οργάνωνα και κάποιους από την ομάδα... δυστυχώς κάποιοι το πήραν με κακό μάτι και σε συνδυασμό με άλλα πραγματάκια, τα οποία θα μου επιτρέψεις να μην αναφέρω, με στεναχώρησαν... αλλά στο τέλος τα καταφέραμε, το διασκεδάσαμε και στο τέλος αυτό είναι που έχει σημασία.
Σε ποιο θεατρικό είδος θεωρείτε πως είστε καλύτεροι;
Π.Χ.: Σε κανένα. Xαχαχα... Κανονικά θα έμενα σε αυτή την απάντηση αλλά επειδή με ζορίζεις να απαντήσω θα πω στην κωμωδία. Θαρρώ πως είμαι πιο καλός στο να εκφράζομαι με κωμικό ύφος... Θαρρώ...
Ένα όνειρο που θα θέλατε να γίνει πραγματικότητα;
Π.Χ.: Ένα όνειρο ε; Λοιπόν, πριν κάποια χρόνια (την εποχή του κορονοϊού) είχαμε ταξιδέψει με τους φίλους μου, τον Δημήτρη, τη Μαριάνα και την Χριστίνα, στην Στοκχόλμη. Μετά, λοιπόν, από μια γεμάτη μέρα στην πόλη γυρίσαμε στο δωμάτιο. Ένα ποτήρι κρασί και κουβεντούλα. Και πέφτει το εξής ερώτημα στο τραπέζι. Αν δεν κάνατε αυτό που κάνετε στη ζωή σας ως επάγγελμα, τι θα θέλατε να κάνετε; Ποιο είναι το όνειρο σας; Εγώ απάντησα ηθοποιός. Αυτή την κουβέντα δεν την θυμόμουν. Μου την θύμισαν οι φίλοι μου πρόσφατα σε μια έξοδό μας. Οπότε θα πω πως, να, το όνειρό μου έγινε πραγματικότητα!
Ποια/ποιον ηθοποιό θαυμάζετε και έχετε ως πρότυπο;
Π.Χ.: Χμμ... Θα πω τον Χαραλαμπόπουλο και τον Jim Carrey. Είναι δύο ηθοποιοί που τους έχουμε συνηθίσει να παίζουν ως επί το πλείστον κωμικούς ρόλους με απόλυτη επιτυχία! Αλλά και σε σοβαρούς ή δραματικούς ρόλους ανταποκρίνονται με εξίσου μεγάλη επιτυχία.
Τα άμεσα, καλλιτεχνικά σας σχέδια;
Π.Χ.: Η παράσταση που θα κάνουμε τον Δεκέμβριο! Η ΔΟΞΑ! Μια παράσταση όπου οι μαθητές του εργαστηρίου επιλέγουμε από μια περσόνα από το παγκόσμιο στερέωμα να την υποδυθούμε. Είτε πρόζα, είτε τραγούδι, είτε χορός, είτε συνδυασμός όλων αυτών! Δεν θα σας μαρτυρήσω ποιον θα κάνω φέτος... Θα έρθετε να το δείτε! χεχεχε!
Στείλτε το δικό σας μήνυμα στο θεατρόφιλο κοινό.
Π.Χ.: Έφτασα στο σημείο να δίνω και μήνυμα στους φίλους του θεάτρου... μάλιστα... ρε πώς τα φέρνει η ζωή καμιά φορά... Xαχαχα
Να σέβεστε τον ηθοποιό που αγκομαχάει να σας κάνει να ξεχάσετε τα προβλήματα σας, να σας κάνει να γελάσετε, να προβληματιστείτε, να κλάψετε! Μην φεύγετε στα μέσα της παράστασης – είναι πολύ κρίμα. Και επίσης –χα, δίνω και δεύτερο– να σέβεστε τους υπόλοιπους στο κοινό, όπως π.χ. να μην μιλάτε συνεχώς ή να μην ψαχουλεύετε όλη την ώρα την σακούλα για να βρείτε κάποιο σνακ. Ούτε πιτόγυρο. [έχει γίνει] Φάτε στα σπίτια σας! Αχαχαχα
Σε ευχαριστώ πολύ φίλε μου για τη φιλοξενία σου!
Ανταποδίδω και σ' ευχαριστώ πολύ φίλε μου Πάρη για την όμορφη, καλλιτεχνική μας συζήτηση! Τις καλύτερες ευχές και εκ μέρους της πολιτιστικής ιστοσελίδας koukidaki!
Με όλη τη θετική μου ενέργεια,
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
