Άνθρωποι

Ευαγγελίας Αλιβιζάτου

Πείτε μου τώρα πώς μπορείτε,

Τους άγνωστους να αμελείτε.

Τους προσπερνάτε τους εργάτες

Για τις δικές σας αυταπάτες.

Άνθρωποι που σμιλεύουν πέτρες,

Ψυχές που το τσαπί κρατούν.

Είναι οι ίδιοι με τους λόγιους,

αυτούς που όλοι αγνοούν.

Ζούμε στην ίδια κοινωνία,

αυτήν που ασκείται τόση βία.

Πραγματικότητα αρνείστε,

Τα ίδια όμως όλοι είστε.

Λέγονται άνθρωποι και αυτοί!

Σας θίγονται οι εγωισμοί!

Είναι το κάτι παραπάνω

Και από εμάς πολύ πιο πάνω!

Ξέρουν τους λόγους που παλεύουν.

Τα χέρια τους να τα παιδεύουν

Ξέρουν γιατί κοιτούν στα μάτια!

Είναι οι συγκρούσεις οι κοινές,

που περιμένουν στις ουρές,

να πάρουνε τις προσφορές!

Έχουν κι αυτοί νοημοσύνη

Πιο πάνω και απ'

της επιστήμης!

🍂

Copyright © Ευαγγελία Αλιβιζάτου All rights reserved

Πρώτη δημοσίευση

Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου

Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα Μαίρης Άννη [Αλληλεγγύη, ακρυλικό σε καμβά]