Επειδή στη ζωή τίποτα δεν είναι τυχαίο, έτσι γίνεται και στην τέχνη και φυσικά το Terror είναι μία παράσταση που διανύει τον πέμπτο χρόνο παρουσίας στο ελληνικό θέατρο και αποδεικνύει, αναμφίβολα, ότι το ελληνικό κοινό την έχει ξεχωρίσει. Ο Γερμανός συγγραφέας Φέρντιναντ φον Σίραχ έχει γράψει αυτό το έξοχο έργο που έχει ταξιδέψει σε πάρα πολλές σκηνές ανά τον κόσμο κάνοντας αυτό το δικαστικό δράμα μια μεγάλη επιτυχία.
Το νέο και όμορφο θέατρο Φιλίπ, που έχει φτιάξει ο Χρήστος Τριπόδης με πολύ μεράκι, φιλοξενεί το 2025 αυτή την παράσταση, έχοντας αναλάβει την παραγωγή και την καλλιτεχνική διεύθυνση της παράστασης, σε διασκευή της Μιρέλλας Παπαοικονόμου και σε σκηνοθεσία του Γιώργου Οικονόμου.
Το έργο έχει να κάνει με μεγάλα διλήμματα. Από τη μια η ζυγαριά που μετράει ποσοτικά και βάσει αυτού παίρνει αποφάσεις και από την άλλη ποιος δίνει το δικαίωμα σε κάποιον να σκοτώσει επικαλούμενο το γενικό καλό! Οι δύο αντίθετες απόψεις που εκφράζονται από την εισαγγελέα και από τον δικηγόρο της υπερασπιστικής γραμμής, φέρνουν το κοινό στον ρόλο των ενόρκων, να πρέπει να επιλέξει ανάμεσα σε δύο θεωρίες ώστε είτε να αθωώσει είτε να καταδικάσει τον κατηγορούμενο, ακούγοντας προσεκτικά όλα αυτά που θα παρουσιαστούν στη δίκη.
Η ιστορία ξεκινά με μια αεροπειρατεία που γίνεται σε γερμανικό εναέριο χώρο, σε αεροπλάνο που πηγαίνει από το Βερολίνο προς το Μόναχο, έχοντας 164 ανθρώπους –πλήρωμα και επιβάτες– και ένας μουσουλμάνος εξτρεμιστής, πιθανώς της Αλ Κάιντα, δίνει εντολή να πετάξει το αεροπλάνο προς την Allianz Arena όπου διεξάγεται αγώνας μεταξύ Γερμανίας και Αγγλίας με 70.000 κόσμο. Άπαντες ενημερώνονται για το συμβάν αλλά η εντολή είναι να ακολουθήσουν το αεροπλάνο δύο μαχητικά χωρίς όμως να το καταρρίψουν.
Ο σμήναρχος Λαρς Κοχ, που τώρα κατηγορείται για τη δολοφονία 164 ανθρώπων επιλέγει, παρά την εντολή, να καταρρίψει το αεροπλάνο επικαλούμενος την προστασία 70.000 ανθρώπων έναντι 164.
Είναι σωστό ή λάθος;
Είναι ένας παραβατικός, αλαζόνας, που δολοφόνησε ή ένας ήρωας;
Δύσκολο να πεις με σιγουριά.
Ακούγεται στην αίθουσα το γνωστό μη χείρον βέλτιστον αλλά πώς ζυγίζεται κάτι τέτοιο;
Αριθμητικά, με κάποιο κώδικα τιμής ή με την συνείδηση;
Τι είναι ηθικό και τι όχι;
Όλα αυτά τριβελίζονται όσο διαρκεί η δίκη και προβληματίζουν.
Μια παράσταση με πολύ καλές ερμηνείες από όλους τους ηθοποιούς, με μια συγκλονιστική εισαγγελέα, που ερμηνεύει η Θεοδώρα Σιάρκου, σε μια κατάθεση ψυχής και δίπλα της καταπληκτικός ως αντίπαλος δικηγόρος υπεράσπισης, ο Δημήτρης Λιόλιος, που είναι και οι κύριοι συντελεστές στη δίκη χωρίς όμως να υστερούν και οι υπόλοιποι.
Σε ένα πολύ καλό σκηνικό και σε σωστά ηχητικά, που μεταφέρουν στα αφτιά μας στην ιστορία αυτού του τραγικού γεγονότος. Η πλοκή είναι πολύ γρήγορη και κρατά το ενδιαφέρον από το πρώτο λεπτό μέχρι το τελευταίο του μεγάλου φινάλε το οποίο είναι ξεκάθαρη επιλογή του κοινού για το πώς θα τελειώσει το έργο. Η επιλογή ενός τέτοιου διλήμματος δεν είναι εύκολη και δεν πρέπει να λαμβάνεται ελαφρά τη καρδία. Και οι δύο αντικρουόμενες απόψεις έχουν τα επιχειρήματά τους και ακολουθούν δύο διαφορετικές φιλοσοφίες ζωής απέναντι στο δίκαιο και το σωστό. Το δίλημμα πάντως έχει να κάνει ξεκάθαρα με την ηθική του καθενός.
Ευχαριστώ την Άντζυ Νομικού για τις προσκλήσεις και εύχομαι καλή συνέχεια και με άλλες τέτοιες παραστάσεις στον Χρήστο Τριπόδη και στο όμορφο θέατρο που έφτιαξε.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
