Φίλες και φίλοι,
Μια νέα ενότητα ξεκινά σήμερα, γεμάτη Ελλάδα του κόσμου. Θα σας παρουσιάζω δικά μας αριστουργήματα, τα οποία βρίσκονται εκτός συνόρων, σε μουσεία του εξωτερικού.
Αρχίζουμε με το Μουσείο Λούβρου της γαλλικής πρωτεύουσας και επιλέγω για πρώτο, το φτερωτό γλυπτό, το γνωστό σε κάθε άκρη της γης, την έτοιμη να πετάξει ξανά στους ουρανούς θεά Νίκη, αφού κατέβηκε να συναντήσει τους νικητές. Έτσι αντρειωμένη στέκει μόνη σε εμβληματική θέση και σε παίρνει μαζί της στα ψηλώματα της ψυχής και της καρδιάς, νιώθεις όλα τα συναισθήματα της απόλυτης νίκης και της ελευθερίας, μαζί με μια τεράστια περηφάνια.
Πρόκειται για ένα γλυπτό του 2ου π.Χ. αιώνα, φτιαγμένο με παριανό μάρμαρο που βρέθηκε σπασμένο στη Σαμοθράκη το 1863, και μεταφέρθηκε στο Μουσείο του Λούβρου. Το κεφάλι και το αριστερό της χέρι δεν στάθηκε δυνατόν να εντοπισθούν.
Το ιερό της Σαμοθράκης ήταν αφιερωμένο στις Καβείριες θεότητες της γονιμότητας, που ήταν συγχρόνως προστάτιδες των ναυτικών, γι’ αυτό το στήσιμο του αγάλματος πάνω σε πλώρη πλοίου συμβόλιζε πράξη απόδοσης τιμής στις θεότητες, για τη βοήθειά τους.
Ο γλύπτης δεν είναι γνωστός∙ εικάζεται ότι ήταν Ρόδιος, από ένα απόσπασμα επιγραφής της βάσης που περιλαμβάνει τη λέξη «Ρόδιος», και ότι ήταν ανάθημα του νησιού -μιας μεγάλης ναυτικής δύναμης εκείνων των χρόνων.
Η κίνηση του αγάλματος είναι σπειροειδής και δίνει την εντύπωση ότι ανοίγεται οπτικά προς διάφορες κατευθύνσεις. Αυτό έχει επιτευχθεί με τις οξείες γωνίες των φτερών, την προβολή του αριστερού ποδιού και την έμφαση του κυματιστού ενδύματος.
Ήταν τοποθετημένο σε ανοιχτό και υπερυψωμένο χώρο, κοντά στο ιερό, όπου έμεινε ως τον σεισμό του 6ου αιώνα, ο οποίος το κατέστρεψε.
