Η Άννα Ραυτοπούλου γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το 1916. Σπούδασε και πήρε μέρος σε αρκετές ερασιτεχνικές παραστάσεις με τον θεατρικό σύλλογο της γενέτειράς της Αισχύλος - Αρίων. Επίσης στην Αλεξάνδρεια παρακολούθησε, στην σχολή Μώρου, μαθήματα κλασικού μπαλέτου.
Σε ηλικία είκοσι ετών έρχεται στην Αθήνα και παίρνει την άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος ως εξαιρετικό ταλέντο. Στην αρχή της σταδιοδρομίας της συνεργάζεται με κάποιους από τους θιάσους με νέους ηθοποιούς που αργότερα θα αποτελούσαν τους μεγάλους του θεάτρου. Συνεργάζεται με τους θιάσους Αλίκης και Κ. Μουσούρη και Γιάννη Αποστολίδη και κυρίας Κατερίνας (Ανδρεάδη). Στον θίασο αυτόν γνώρισε και παντρεύτηκε τον πρώτο της σύζυγο Ιωακείμ Ραυτόπουλο.
Την περίοδο 1939-1940 είναι η χρονιά που ο γενικός διευθυντής κρατικών σκηνών Κωστής Μπαστιάς έχει ιδρύσει το Άρμα Θέσπιδος και η νεαρή Άννα Ραυτοπούλου θα εργαστεί εκεί. Την συναντάμε στο έργο των Γκρεγκόριο και Μαρίας Μαρτίνεθ Σιέρα Το τραγούδι της κούνιας.
Ακολουθεί, τον χειμώνα του 1942, η συμμετοχή της στον θίασο της Μιράντας Μυράτ στο θέατρο Αργυρόπουλου ενώ τις χρονιές 1943-1944 την βρίσκουμε στον θίασο Βάσως Μανωλίδου - Γιώργου Παπά - Νίκου Δενδραμή, στο θερινό θέατρο Παρκ και στο Πάνθεον. Στο θέατρο Πάνθεον πήρε μέρος και σε έργα που ήταν μουσικές κωμωδίες.
Το 1945 ανήκει στο καλλιτεχνικό δυναμικό του θιάσου του Αιμίλιου Βεάκη και Γιώργου Παπά στο έργο της Όλγας Πριντσλάου Θαμπά τζάμια ενώ την επόμενη χρονιά κάνει ξανά την εμφάνισή της στο μουσικό θέατρο, με την Νέα Μουσική Σκηνή, στην επιθεώρηση που σημείωσε μεγάλη επιτυχία με τον τίτλο Γιούπι γιούπι του Ασημάκη Γιαλαμά.
Το 1947 θα συνεργαστεί με τον Τζ. Καρούσο στο έργο του Γ. Θεοτοκά Το παιχνίδι της τρέλας και της φρονιμάδας καθώς και στην Απαγωγή της Σμαράγδως του Μιχ. Κουνελάκη.
Το 1947 και για τα επόμενα δύο χρόνια, θα συνεργαστεί με τον θίασο των Βάσως Μανωλίδου και Γιώργου Παπά σε περιοδεία που πραγματοποιήθηκε στο εξωτερικό αλλά και στο θέατρο Κοτοπούλη. Εκεί γνώρισε και τον δεύτερο σύζυγό της, τον μεγάλο ηθοποιό Θάνο Κωτσόπουλο. Θα λάβει μέρος σε κάποια από τα πιο δημοφιλή έργα του παγκόσμιου ρεπερτορίου: Ιωάννα της Λωραίνης, Ρεβέκκα, Βαθιές είναι οι ρίζες, σε διασκευή από το μυθιστόρημα του Ντοστογιέφσκι Ο παίκτης κ.α.
Με τον Θάνο Κωτσόπουλο θα βρεθούνε επί σκηνής το καλοκαίρι του 1949 συνεργαζόμενοι με τον θίασο της Αλέκας και του Πέλου Κατσέλη, στο θέατρο Ντορέ, που βρισκότανε στην Φωκίωνος Νέγρη.
Η Άννα Ραυτοπούλου θα συνεργαστεί και με την Εθνική Λυρική Σκηνή στην οπερέτα Γυναίκα του δρόμου.
Το 1950 θα προσληφθεί στο Εθνικό Θέατρο δίνοντας κάποιες από τις πιο μεστές και ώριμες σκηνικές της αναδημιουργίες σε πλήθος ρόλων από το αρχαίο, κλασικό και σύγχρονο ρεπερτόριο. Κλυταιμνήστρα στην Ηλέκτρα του Σοφοκλή σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Ροντήρη και στην μεγάλη περιοδεία του Εθνικού Θεάτρου που πραγματοποιήθηκε στην Νέα Υόρκη, το 1952 αντικατέστησε την Κατίνα Παξινού στον ρόλο της Ιοκάστης στην σοφόκλεια τραγωδία Οιδίπους Τύραννος. Κάποια από τα θεατρικά έργα που πήρε στο Εθνικό Θέατρο ήταν: Οι εύθυμες κυράδες του Ουίνδσορ του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, Η κυρά της αυγής, Ο Ανδροκλής και το λιοντάρι του, Λυσιστράτη, Βάτραχοι και Πλούτος του Αριστοφάνη, Αντιγόνη του Σοφοκλή, Έξι πρόσωπα ζητούν συγγραφέα του Λουίτζι Πιραντέλο, Γέρμα του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, Μέλισσα του Νίκου Καζαντζάκη, Μπόρα του Οστρόφσκι κ.α.
Η Άννα Ραυτοπούλου αποχωρεί από το Εθνικό Θέατρο μαζί με τον σύζυγό της και συνεργάζονται με την Άννα Συνοδινού και την Ελληνική Σκηνή στο θέατρο Λυκαβηττού: Ελένη του Ευριπίδη και Λυσιστράτη του Αριστοφάνη. Τον χειμώνα του 1966-1967, συνεχίζοντας την συνεργασία τους με την Άννα Συνοδινού, θα ανεβάσουν στο θέατρο Κεντρικόν τον Πόλεμο και ειρήνη του Τολστόι, την Κυρία Μόρλι του Πιραντέλο, την Παράβαση καθήκοντος του Σωτ. Πατατζή και το Πάσχα του Αύγουστου Στρίντμπεργκ ενώ, το επόμενο καλοκαίρι, με τον ίδιο θίασο θα λάβει μέρος στα έργα Ηλέκτρα του Σοφοκλή και Ιφιγένεια εν Αυλίδι του Ευριπίδη.
Το 1967 θα αρχίσει η συνεργασία της με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος όπου θα παραμείνει για τα επόμενα πέντε χρόνια, ερμηνεύοντας σπουδαίους και απαιτητικούς ρόλους από το παγκόσμιο δραματολόγιο. Θα πραγματοποιήσει την τελευταία της θεατρική εμφάνιση το 1972 με την Ηλέκτρα του Σοφοκλή στο Ηρώδειο.
Κινηματογράφος: Παιδιά της Αθήνας, Μία νύχτα στον παράδεισο, Φαταούλας, Σαρακατσάνισσα, Καραγκιόζης ο αδικημένος της ζωής καθώς και στην ξένη παραγωγή Ο Λέων της Σπάρτης.
Τηλεόραση: Στην Μαρίνα Αυγέρη της Τζένη Καρέζη.
Ασχολήθηκε επίσης με τη μετάφραση θεατρικών και λογοτεχνικών έργων.
Η Άννα Ραυτοπούλου υπήρξε μία από τις μεγαλύτερες γυναίκες ηθοποιούς με μεγάλη και σημαντική θεατρική παρουσία. Με μία καριέρα που απαρτίζεται από ένα πλήθος ρόλων σε ένα ευρύ φάσμα ρεπερτορίου από την αττική τραγωδία στην αριστοφανική κωμωδία και από δραματικούς μέχρι κωμικούς ρόλους. Η πολύχρονη συνεργασία της με το Εθνικό Θέατρο της έδωσε τη δυνατότητα να έρθει αντιμέτωπη με πολλούς από τους πιο δύσκολους και απαιτητικούς ρόλους του διεθνές δραματολογίου, όπως έγινε και χρόνια αργότερα που συνεργάστηκε με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. Από τις επιλογές της γίνεται αντιληπτό ότι δεν θέλησε και δεν επιδίωξε την αναγνωρισιμότητα, που χαρίζει ο κινηματογράφος αλλά μία θεατρική καριέρα, όπως αυτή που δημιούργησε.
Η Άννα Ραυτοπούλου έφυγε από τη ζωή το 2007.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Οι πληροφορίες καθώς και η φωτογραφία αντλήθηκαν από την εγκυκλοπαίδεια του Θεόδωρου Έξαρχου Έλληνες ηθοποιοί: Αναζητώντας τις ρίζες, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Δωδώνη, καθώς και από το ετήσιο περιοδικό του Θεόδωρου Κρίτα Θέατρο.
