Ο κορυφαίος κωμωδιογράφος Μολιέρος γεννήθηκε το 1622 με το όνομα Ζαν-Μπαπτίστ Ποκλέν. Ο πατέρας του είχε, για την εποχή εκείνη, περίφημη θέση στην κοινωνία του Παρισιού, αφού ασκούσε το επάγγελμα του ταπετσιέρη. Το αξίωμα του ταπετσιέρη το είχε αγοράσει –όπως είθισται εκείνη την εποχή– από τον αδελφό του.
Ο Μολιέρος, λίγο πριν συμπληρώσει την πρώτη δεκαετία της ζωής του, γίνεται δεκτός στο τάγμα των Ιησουιτών. Εκεί θα γνωρίσει κάποιον που θα του προτείνει να δουν μαζί πολλές παραστάσεις. Αυτή ήταν η πρώτη επαφή του Μολιέρου με το θέατρο.
Όταν θα γίνει δέκα ετών θα έρθει αντιμέτωπος με μία πολύ δυσάρεστη κατάσταση. Η μητέρα του φεύγει από τη ζωή λίγο μετά τα τριάντα της. Ο Μολιέρος κληρονομεί κάποια χρήματα ενώ ο πατέρας του θα παντρευτεί ξανά.
Το 1637, ο Μολιέρος σταματάει το σχολείο, αφού ο πατέρας του του έδωσε το αξίωμά του κι έτσι ο Μολιέρος είναι πια ταπετσιέρης. Μετά από λίγα χρόνια σπουδάζει νομικά και για λίγο χρονικό διάστημα ασκεί το επάγγελμα του δικηγόρου. Στη ζωή του θα μπει μια γυναίκα, λίγο μεγαλύτερή του, η ηθοποιός Μαντλέν Μπεζάρ. Λίγο αργότερα θα συγκρουστεί με τον πατέρα του και παραιτείται από το επάγγελμα του ταπετσιέρη ενώ σκοπεύει να ακολουθήσει το επάγγελμα του ηθοποιού.
Μαζί με την Μαντλέν Μπεζάρ και την οικογένειά της, ιδρύουν το Επιφανές θέατρο. Οι πρώτες παραστάσεις σε έργα κωμωδίας, που γίνονται σε περιοδεία, δεν έχουν την αναμενόμενη επιτυχία. Ο θίασος θα εγκατασταθεί στο Παρίσι αλλά και πάλι στο ταμείο του θεάτρου θα υπάρξει μεγάλη απογοήτευση. Οι παραστάσεις συνεχίζονται και τα χρέη αυξάνονται. Έτσι ο Μολιέρος οδηγείται στη φυλακή.
Θα ενταχθεί στο καλλιτεχνικό δυναμικό του θιάσου των Ντιφρέν, κάτι που θα κάνει και η Μαντλέν Μπεζάρ. Σε αυτό τον θίασο ανδρώνεται καλλιτεχνικά και αρχίζει, μαζί με την υποκριτική, να γράφει και τις πρώτες του κωμωδίες. Μέσα σε αυτό το διάστημα έχει αποκτήσει πείρα, αφού μόνο οι περιοδείες του κράτησαν δεκατρία ολόκληρα χρόνια! Τώρα πια έχει τον θίασό του.
Ένας άνθρωπος που θα παίξει σημαντικό ρόλο στη θεατρική πορεία του Μολιέρου, είναι ο Βασιλιάς Λουδοβίκος ο ΙΔ'. Θα πιστέψει σε αυτόν και θα επιχορηγήσει το όραμά του, προς όφελος του θεάτρου.
Μέσα στα επόμενα χρόνια, της απόλυτης ωριμότητας, θα γράψει κάποια από τα σημαντικότερα και αρτιότερα έργα του: Ο απερίγραπτος, τα Ερωτικά πείσματα, τον Σγαναρέλο, το Σχολείο συζύγων καθώς και την πρώτη του κωμωδία-μπαλέτο με τίτλο Οι ενοχλητικοί.
Στα 1664, ο Μολιέρος αποχαιρετάει το παιδί του, μόλις λίγους μήνες μετά τη γέννησή του. Κάτι που θα ξαναζήσει και λίγο αργότερα. Δραματουργικά θα δώσει το αριστούργημά του, που επικρίθηκε εκείνη την εποχή. Πρόκειται για τον Ταρτούφο που λίγο αργότερα απαγορεύτηκε, μέχρι το 1669.
Το 1670 πρεμιέρα θα κάνει μια ακόμα μεγάλη κωμωδία του, Ο αρχοντοχωριάτης, ενώ έχει προηγηθεί ο Αμφυτρίων και ο Φιλάργυρος – δύο χρόνια νωρίτερα. Το τελευταίο του έργο είναι ο Κατά φαντασίαν ασθενής. Έπαιξε και σε αυτό, κρατώντας τον ρόλο του Αργκάν αν και έκανε μόλις τέσσερις παραστάσεις.
Η πιο γνωστή στιγμή της ζωής του Μολιέρου είναι η στιγμή του θανάτου του. Λίγο πριν τελειώσει η παράσταση τον πιάνει έντονος βήχας και κάνει αιμόπτυση. Λίγη ώρα αργότερα πεθαίνει στο σπίτι του. Δεν ξέρουμε, αν ζούσε περισσότερο, αν θα είχε υπογράψει τη δήλωση περί αποκηρύξεως του επαγγέλματος του ηθοποιού, κάτι που είχε κάνει η Μαντλέν Μπεζάρ για να δοθεί η άδεια να ταφεί χριστιανικά. Ο Μολιέρος πεθαίνει στις 17 Φεβρουαρίου του 1673.
Ο Μολιέρος πολλές φορές είχε αναφερθεί μέσα από τα έργα του στους γιατρούς εκφράζοντας για αυτούς αρνητικά συναισθήματα. Στην προσωπική του ζωή δεν υπήρξε πολύ ευτυχισμένος και αυτό από την συμπεριφορά της συζύγου του. Εκτός αυτού, πέθαναν τα παιδιά του, μόλις λίγων μηνών. Στα θετικά του καλλιτεχνικού του δρόμου, είναι γνωστή η οικονομική υποστήριξη που δεχόταν από τον βασιλιά Λουδοβίκο τον ΙΔ'.
Η δραματουργική τέχνη του Μολιέρου δεν εστιάζει σε πράγματα και καταστάσεις ακραίες αλλά επικεντρώνεται σε έναν ήρωα, που έχει κάποιο υπερβολικό στοιχείο στον χαρακτήρα του. Αρκεί να θυμηθούμε μονάχα τους τίτλους από τα σπουδαιότερα έργα του: Φιλάργυρος, Αρχοντοχωριάτης, Ταρτούφος και Κατά φαντασίαν ασθενής.
Η προσφορά του στον τομέα της κωμωδίας είναι σημαντική για όλο το παγκόσμιο θέατρο.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Οι πληροφορίες αντλήθηκαν από το πρόγραμμα της παράστασης Κατά λάθος πρόβες που ήταν ο ενιαίος τίτλος για δύο έργα: Μολιέρου Ο αυτοσχέδιασμος των Βερσαλλίων και Μαριβώ Οι καλόπιστοι θεατρίνοι, και παρουσιάστηκε στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου την χειμερινή περίοδο 2003-2004
