Τι να πρωτοπώ για αυτό το μεγαλειώδες μυθιστόρημα του Stephen King. Το Τελευταία έξοδος: Ρίτα Χεϊγουόρθ είναι ίσως το καλύτερό του έργο. Ένα αριστούργημα μεγαλείου της ανθρώπινης αξιοπρέπειας του ήρωα απέναντι στις πιο δύσκολες συνθήκες μιας φυλακής για ένα αδίκημα που ουδέποτε έπραξε και όμως τα ισόβια δεν του δίνουν καμία άλλη δυνατότητα από το να παλέψει για την επιβίωσή του μέσα σε ένα περιβάλλον άγνωστο και εχθρικό για αυτόν. Η ταινία, με πρωταγωνιστές τον Τιμ Ρόμπινς στον ρόλο του αδίκως καταδικασμένου και τον Μόργκαν Φρίμαν στον ρόλο του φίλου του στη φυλακή που περιγράφει και την ιστορία, είναι στις 10 καλύτερες ταινίες όλων των εποχών· δικαίως. Η ταινία περιέχει κάποιες σκηνές που είναι εκπληκτικές όπως η σκηνή με τον Τιμ Ρόμπινς να βάζει στο μεγάφωνο έναν δίσκο που του έστειλαν για τη βιβλιοθήκη της φυλακής τους Γάμους του Φίγκαρο. Αξίζει να παρατηρήσεις ανθρώπους που δεν έχουν ξανακούσει στη ζωή τους τέτοια μουσική, πώς σταματάνε ό,τι κάνουν και για δύο λεπτά η μουσική σκεπάζει τα πάντα στη μουντή φυλακή.
Για πρώτη φορά στην ελληνική θεατρική σκηνή, τολμά να το παρουσιάσει η Happy Productions, με τους εξαιρετικούς σκηνοθέτες και απόφοιτους του Εθνικού Θεάτρου, τους αδερφούς Σταυροπούλους, τον Ορέστη και τον Δημήτρη. Το εγχείρημα, μόνο εύκολο δεν το λες αλλά η επιλογή των συντελεστών που το συνθέτουν είναι απόλυτα πετυχημένη.
Και για να το κάνω πιο ουσιαστικό, ο εξαιρετικός Νίκος Ψαρράς ερμηνεύει τον Άντι, έναν άνθρωπο που δεν τα βάζει κάτω με τίποτα, ζει την κάθε μέρα του με ελπίδα και σκοπό να δημιουργήσει παρόλο το σκοτεινό περιβάλλον που του επιβάλλεται άδικα. Μαζί του σε αυτό, ο Ρεντ, που ερμηνεύει ο πολύ καλός Δημήτρης Παπανικολάου, μικροκακοποιός που έχει εγκλιματιστεί στο περιβάλλον της φυλακής αλλά η γνωριμία του με τον Άντι τον κάνει να αναρωτηθεί για πράγματα που ποτέ δεν τον είχαν απασχολήσει. Αυτοί οι δύο άνθρωποι, ο ένας ένοχος και ο άλλος αθώος, γίνονται φίλοι στηρίζοντας ο ένας τον άλλον μέχρι το τέλος.
Και τι τέλος, που έχει γραφτεί από τον μεγάλο συγγραφέα! Ίσως ένα από τα πιο συγκλονιστικά στην ιστορία της λογοτεχνίας.
Μαζί τους σε αυτή τη διαδρομή, ο κακός της υπόθεσης και διευθυντής των φυλακών που ερμηνεύει ο Μάνος Βακούσης και ο ηλικιωμένος βιβλιοθηκάριος, ο Μπρουκ, κομβική φυσιογνωμία του έργου που ερμηνεύει ο πάντα καλός Γιάννης Μποσταντζόγλου. Αυτοί είναι και οι κύριοι ρόλοι του έργου και μαζί τους οι: Νέστορας Κοψιδάς, Γιώργος Ρούφας, Κρις Ραντάνοφ, Αναστάσης Γεωργούλας, Βασίλης Μπεσίρης, Αντώνης Χρήστου και Νίκος Ιατρού.
Σπανίως, στα 11 άτομα ενός θιάσου να μην υπάρχει ούτε μία γυναίκα αλλά είναι προφανές από το μέρος όπου διαδραματίζεται η ιστορία.
Η απόδοση του συνόλου των ηθοποιών είναι εξαιρετική και παρόλο που το θέατρο δεν έχει τη δυνατότητα να δείξει το εύρος του χώρου, όπως μια ταινία, αυτό δεν απασχολεί κανέναν την ώρα που παίζεται το έργο.
Αυτό οφείλεται, κυρίως, στις ερμηνείες, φυσικά στο στήσιμο του σκηνικού από την Εύα Μανιδάκη, στους σωστούς φωτισμούς του Νίκου Βλασσόπουλου, στην πρωτότυπη μουσική από τον Άγγελο Τριανταφύλλου και στην άψογη σκηνοθεσία των αδελφών Σταυρόπουλων, που έχουν τη συνολική ευθύνη αυτής της παράστασης, που φιλοξενεί το όμορφο θέατρο Άνεσις στους Αμπελόκηπους.
Θέλω να ευχαριστήσω ιδιαιτέρως την υπεύθυνη επικοινωνίας Αγλαΐα Παγώνα για την εξυπηρέτησή της στις προσκλήσεις που μου διέθεσε.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
