(Love me) Tinder στο Theatre of the NO, σε κείμενο και σκηνοθεσία Νίκου Φυτά. Παίζουν: Τζίνα Σταυρουλάκη, Μαριλένα Καβάζη, Τερέζα Βροντίση, Γιάννης Οιχαλιώτης, Νάσος Τόλιας.
Ο έρωτας στην εποχή της τεχνολογίας. Αλγόριθμοι και swipe up (κίνηση σάρωσης προς τα πάνω στην οθόνη μιας συσκευής για να αποκαλυφθεί ένας σύνδεσμος). Tinder: δημοφιλής εφαρμογή γνωριμιών που επιτρέπει στους χρήστες να βρίσκουν άτομα που τους ταιριάζουν οπτικά αφού περιλαμβάνει και φωτογραφίες, αλλά και ειδικά αφού περιέχει πληροφορίες για το άτομο που απεικονίζεται στην οθόνη.
Πέντε άτομα συναντιούνται στο σπίτι μιας pop star και οι σχέσεις τους δοκιμάζονται. Πόσο καλά γνωρίζουν τελικά ο ένας τον άλλον; Πρέπει να εμπιστευόμαστε τον ερωτικό μας σύντροφο όσον αφορά τις προσωπικές μας στιγμές και την έκθεσή τους στα social media; Ποια η γνώμη σας για το one night stand;
Μια παράσταση στην αγγλική γλώσσα που εύκολα την παρακολουθεί κάποιος ακόμα κι αν δεν τη μιλάει άπταιστα. Οι υπέρτιτλοι είναι απαραίτητοι γιατί όσο καλά κι αν γνωρίζει ο άλλος αγγλικά όλο και κάποια λέξη μπορεί να του ξεφύγει.
Θεωρώ ότι απευθύνεται σε νεαρές ηλικίες που είναι πιο εξοικειωμένες με την τεχνολογία και τις διάφορες εφαρμογές γνωριμιών κι όχι σε μεγάλους ανθρώπους.
Μια παράσταση που παίζεται μπροστά στα μάτια μας σε live looping (πραγματικό χρόνο).
Πολύ ενδιαφέρουσα και πρωτότυπη ιδέα· μου άρεσε αρκετά.
Δε συμφωνώ όμως με αυτό τον τρόπο γνωριμιών. Είμαι παραδοσιακή. Θέλω να βλέπω τον άντρα που επιθυμώ ολοζώντανο μπροστά στα μάτια μου, με σάρκα και οστά, να του μιλάω, να τον κοιτάζω διαβάζοντας την ψυχή του κι όχι μια ψυχρή φωτογραφία στην οθόνη ενός κινητού τηλεφώνου. Βέβαια οι εποχές αλλάζουν, ο κόσμος προχωράει μπροστά, η νεολαία έχει άλλη γνώμη για τον έρωτα, το φλερτ, τις σχέσεις των δύο φύλων και οφείλουμε να τις σεβαστούμε ακόμα κι αν δεν συμφωνούμε.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
