Εγγραφή στο newsletter για να μη χάνετε τίποτα! *** Φωνή τέχνης: Έχουμε πρωτιές! *** Δωρεάν διπλές προσκλήσεις! *** Κατεβάστε ΔΩΡΕΑΝ e-books ή διαβάστε λογοτεχνικά κείμενα σε πρώτη δημοσίευση ΕΔΩ! *** Αν σας αρέσει το θέατρο -παρακολουθείτε όλα τα είδη- ή έχετε άποψη για μουσικά άλμπουμ ή για ταινίες ή διαβάζετε λογοτεχνικά έργα κτλ. και επιθυμείτε να μοιράζεστε τις εντυπώσεις σας μαζί μας, επικοινωνήστε με το koukidaki. Αρθρογράφοι, κριτικογράφοι, άνθρωποι με ανάλογη κουλτούρα ζητούνται! *** Δείτε τις ημερομηνίες των προγραμματισμένων κληρώσεων στη σελίδα των όρων.
ΚΕΡΔΙΣΤΕ ΒΙΒΛΙΑ ακολουθώντας τους συνδέσμους. Μυθιστορήματα: Όταν το μαζί πληγώνει * Δίχως ένα αντίο * Κλουαζονέ * Οι Ελληνίδες: Η υποδόρια επανάσταση * Οι μοίρες της αστροφεγγιάς, Οικογένεια Πελτιέ, Η κατάρα, Ροζ, Ανθοπωλείον ο Έρως * Το δάσος των ψυχών * Ρε μπαγάσα * Σε είδα * Μέθεξη * Άννα * Ο καπετάνιος τση Ζάκυθος * Το κορίτσι της Σελήνης * Οι τρεις πίνακες ** Ποίηση: Δεύτερη φωνή Ι * Εν αρχή ην ο έρως ** Διηγήματα: Στερνό μελάνι * Τέσσερις συλλογές διηγημάτων από τις εκδόσεις Βακχικόν * Ένα πιο σκοτεινό φως * Η οργή του Θεού και άλλες ιστορίες ** Νουβέλα: Αγόρια και κορίτσια ** Διάφορα άλλα: Οι πουτ@νες κι εγώ * Πέντε βιβλία από τις εκδόσεις Ελκυστής ** Μουσικό άλμπουμ: Worthless Treasures

Η Μαρία Ποπκιώση και οι Δύο νύχτες στην Αίγυπτο

«Ήταν όνειρο αυτό που ζούσε;» αναρωτήθηκε η Αλεξάνδρα. Το φιλί του ήταν βαθύ, τρυφερό κι επίμονο. Θαρρείς ήθελε να κλέψει όλη τη γλύκα από τα χείλη της γυναίκας που είχε μπροστά του. Η ψυχή της ζητούσε απεγνωσμένα να λυτρωθεί, να γίνει ένα μαζί του. Το φιλί του ήταν ένα γλυκό πέρασμα σε όλο της το είναι. Τον ένιωθε να επιδρά σε κάθε μόριο του κορμιού της. Ο Κωνσταντίνος συνέχισε να την φιλά ξανά και ξανά. Τα δευτερόλεπτα έμοιαζαν με αιωνιότητα, με μια γλυκιά βασανιστική αιωνιότητα. Ήθελε να μπορούσε να σταματήσει τον χρόνο εκεί. Να στείλει ικεσίες ψηλά στον ουρανό, να παραμείνει στην αγκαλιά του. Θα θυσίαζε ακόμη και την ελευθερία της, σκέφτηκε. Αρκεί να την κρατά έτσι, σαν μωρό στην αγκαλιά του.
Αναδεύτηκε στο κρεβάτι της και άνοιξε αργά-αργά τα μάτια. Ήταν ολομόναχη στο άδειο δωμάτιο. Θυμήθηκε το όνειρο. Τόσο ζωντανό, τόσο αληθινό, δεν ήθελε να τελειώσει. Μακάρι να ήταν αληθινό. Ο Κωνσταντίνος μου έχει γίνει εμμονή τελικά. Με επισκέπτεται θελκτικά ακόμη και στα όνειρά μου. Θα με φάει το μαράζι έτσι όπως πάω. Είδε πάνω στο κομοδίνο το γράμμα του κι αναστέναξε με πίκρα. Πρέπει να βρω το κουράγιο να τον ξεπεράσω, σκέφτηκε μουδιασμένα η Αλεξάνδρα.[1]
Μαρία Ποπκιώση


Τι σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Μ.Π.: Ένα συνονθύλευμα από σκέψεις, εικόνες, συναισθήματα, ήχους, χρώματα και φως της Αιγύπτου, που συνωστίζονταν μέσα μου και απαιτούσαν να αποτυπωθούν στο χαρτί.  Κάπως έτσι ξεκίνησε η ιστορία και πήρε σάρκα και οστά με συγκεκριμένους πλέον ήρωες, πλοκή και δράση.

Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Μ.Π.: Έρωτας.

Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Μ.Π.: Συμβουλές δεν νομίζω ότι μπορώ να δώσω, εύχομαι απλά να καλοταξιδέψουν μέσα από τις σελίδες  του συγκεκριμένου βιβλίου και να τους κρατήσει συντροφιά.  Ένα βιβλίο είναι πάντα μια πολύ καλή συντροφιά.

Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν  ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, που θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
Μ.Π.: Θα πηγαίναμε «Δυο νύχτες στην Αίγυπτο».

Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μία φράση/παράγραφο από το βιβλίο
Μ.Π.: Θα κλείσω την συνέντευξη με την τελευταία φράση του μυθιστορήματος.
Ήταν ένα πετυχημένο ταίριασμα ενός άνδρα και μιας γυναίκας που θα διαρκούσε μια ολόκληρη ζωή.


Το μυθιστόρημα της Μαρίας Ποπκιώση, Δύο νύχτες στην Αίγυπτο, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Τριτωνίδα.
Στο οπισθόφυλλο λέει:
Είχε συνηθίσει να παίρνει πάντα αυτό που ήθελε, στη ζωή και στον έρωτα. Μέχρι τη στιγμή που γνώρισε την Αλεξάνδρα. Η έντονη ερωτική έλξη και οι συγκρούσεις ηλέκτριζαν κάθε μέρα όλο και περισσότερο την ατμόσφαιρα.
Η Αλεξάνδρα δεν σκόπευε να παρασυρθεί από την γοητεία του εργοδότη της. Όταν όμως βρέθηκε στην Αίγυπτο μόνη με τον Κωνσταντίνο, διαπίστωσε πως ήταν πολύ δύσκολο ν’ αντισταθεί στον πειρασμό. Ο συγκλονιστικός εργοδότης της ήξερε καλύτερα απ’ τον καθένα να συνδυάζει τη δουλειά με τον έρωτα.
Μια ιστορία αγάπης.

[1] Στο Πλοκόλεξο (εκ του πλοκή και λέξεις ή κάπως έτσι τέλος πάντων -ο καθένας ας το δεχτεί με τον τρόπο του- ή Πλεκόλεξο(;) -αμφιταλαντευόμενη ανάμεσα στο πλέκω-πλέξιμο και στην πλοκή) οι δημιουργοί γράφουν ένα ελεύθερο κείμενο/άρθρο για το έργο τους χρησιμοποιώντας δέκα προκαθορισμένες λέξεις. Στο τέλος, αν θέλουν, αντικαθιστούν μία από όλες αυτές με μια δική τους για τον επόμενο. Περισσότερα σαν κι αυτό θα βρείτε στην αντίστοιχη ετικέτα.
Απαντήστε κι εσείς στο Πλοκόλεξο, για το δικό σας έργο, κλικάροντας εδώ
Η Μαρία Ποπκιώση σημειώνει: Βγάζω την λέξη όνειρο και την αντικαθιστώ με την λέξη χαρά για τον επόμενο.

ΔΩΡΑ - Κλικ σε εκείνο που θέλετε για πληροφορίες και συμμετοχές
Νόστος, Εν ονόματι της μούσας Ερατώς, Διόρθωση Ημαρτημένων, Η χρυσή κληρονόμος και ΦρουτίνοWorthless Treasures, Temple Music΄Σε είδα, Ιωάννη ΜαρίνουΑγόρια και κορίτσια, Δημήτρη ΣιάτηΈνα πιο σκοτεινό φως, Μαρίας ΣυλαϊδήΟ καπετάνιος τση ΖάκυθοςΗ οργή του Θεού και άλλες ιστορίες, Ιωάννας Σερίφη
Ρε μπαγάσα, Θεόδωρου ΟρφανίδηΤέσσερις συλλογές διηγημάτων από τις εκδόσεις ΒακχικόνΟι τρεις πίνακες, Βαΐας ΠαπουτσήΤο κορίτσι της Σελήνης, Μαργαρίτας ΔρόσουΚλουαζονέ, Λίνας ΒαλετοπούλουΤο δάσος των ψυχών, Ιωάννη ΜαρίνουΟι πουτ@νες κι εγώ, Γιάννη Ράμνου
Μέθεξη, Μαρίας ΠορταράκηΟι Ελληνίδες: Η υποδόρια επανάσταση, Χρύσας ΜαρδάκηΡοζ, Ανθοπωλείον ο Έρως, Οικογένεια Πελτιέ, Οι μοίρες της αστροφεγγιάς, Η κατάραΣτερνό μελάνι, Άγγελου Αναγνωστόπουλου
Εν αρχή ην ο έρως, Ευαγγελίας ΤσακίρογλουΆννα, Μαρίας ΚέιτζΔεύτερη φωνή Ι, Γιάννη Σμίχελη