Το βιβλίο «Ο λόφος με το σιντριβάνι», είναι ένα θεατρικό σενάριο, που έχει τις ρίζες του στο ομώνυμο θεατρικό έργο του Γιάννη Ρίτσου, το οποίο δημιουργήθηκε το 1959. Ένα σενάριο που αποδίδεται σε 130 πλάνα, με βασική ηρωίδα τη Μάρθα.
Η Μάρθα, μια παράξενη γυναίκα 34 χρονών, κυκλοφορεί στην επαρχιακή της πόλη, έχοντας αναπόσπαστο αξεσουάρ της, την ομπρέλα της. Ζει μόνη με την παραμάνα της και η άποψη που έχουν οι συντοπίτες της για την ίδια, είναι απαξιωτική. Θεωρείται ελαφρόμυαλη και απερίσκεπτη, αλλά η ίδια δεν δίνει ιδιαίτερη σημασία στα σχόλια, παρά ζει και εκφράζεται με έναν δικό της μοναδικό τρόπο.
Σε νεαρή ηλικία, εν έτει 1943, έχει υπάρξει «αγωνίστρια» γράφοντας συνθήματα στους τοίχους και αδημονώντας για την απελευθέρωση, έχει ερωτευτεί τον Πάρη έναν νεαρό αντάρτη με άδοξο τέλος και πλέον επισκέπτεται τα αξιοθέατα της πόλης, παρατηρώντας όλα όσα συμβαίνουν γύρω της.
Έχει μια ροπή προς τους ταξιδιώτες, η οποία θα την οδηγήσει στη γνωριμία της με τον Βλάση, τον άντρα που θα βρεθεί για λίγο στα μέρη της, θα ζήσει μαζί του μια μοναδική νύχτα, θα του χαρίσει τη φύση της, θα γνωρίσει για πρώτη φορά τον έρωτα και θα αποκτήσει μια εμπειρία ζωής, η οποία θα αποτελέσει εφαλτήριο για την μετέπειτα εξέλιξή της.
Παράξενη μα συνάμα έξυπνη γυναικά η Μάρθα, την οποία θα έχουμε τη δυνατότητα να γνωρίσουμε διεξοδικά μέσα από τα πλάνα του σεναρίου, που άλλοτε μας ταξιδεύουν στο παρελθόν και άλλοτε στο παρόν, και θα αναλογιστούμε το φορτίο που κουβαλάει, ζώντας ανύπαντρη σε έναν επαρχιακό τόπο, λογοκρίνοντας την κάθε της κίνηση.
Ευχάριστη νότα στην ιστορία θα δώσει ο ρόλος του μικρού Νάκη, ο οποίος θα γίνει αποδέκτης της κατάληξης της Μάρθας.
Από τα βιβλία που διαβάζω, επιλέγω μια φράση, για να την μοιραστώ μαζί σας. Από το βιβλίο του Άρη Αλεξάνδρου, ένα μικρό βιογραφικό του οποίου θα βρείτε στο τέλος του άρθρου, επέλεξα την παρακάτω:
Γιατί θέλεις να με σώσεις; Για να σωθώ εγώ; Ή για να 'σαι εσύ ο σωτήρας;
Ο Άρης Αλεξάνδρου (ψευδώνυµο του Αριστοτέλη Βασιλειάδη) γεννήθηκε το 1922 στο Λένινγκραντ, από πατέρα Έλληνα και μητέρα Ρωσίδα εσθονικής καταγωγής. Το 1928 η οικογένειά του εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα, αρχικά στη Θεσσαλονίκη –όπου ο Αλεξάνδρου πρωτοδιδάχτηκε την ελληνική γλώσσα– και από το 1930 στην Αθήνα. Το 1940 αποφοίτησε από το Βαρβάκειο Γυμνάσιο, όπου μαζί µε τον Ανδρέα Φραγκιά, τον Γεράσιμο Σταύρου και άλλους είχαν συγκροτήσει μια ομάδα μαρξιστικού προσανατολισμού. Έδωσε εξετάσεις στο Πολυτεχνείο και στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών χωρίς επιτυχία, πέτυχε όμως στις εξετάσεις της ΑΣΟΕΕ, μαθήματα της οποίας παρακολούθησε για δύο χρόνια, έως το 1942, οπότε άρχισε να εργάζεται ως μεταφραστής υιοθετώντας το όνοµα Άρης Αλεξάνδρου. Στην Κατοχή υπήρξε µέλος αντιστασιακής οργάνωσης που προσχώρησε στο ΕΑΜ Νέων, από την οποία αποχώρησε έναν χρόνο αργότερα διαφωνώντας µε τη συκοφάντηση συντρόφων του ως προδοτών. Κατά τα Δεκεμβριανά του 1944 τον συνέλαβαν οι αγγλικές στρατιωτικές αρχές και κρατήθηκε στο στρατόπεδο της Ελ Ντάμπα στη Λιβύη, από όπου επέστρεψε το 1945. Κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου εξορίστηκε για τα πολιτικά του φρονήματα στη Λήμνο, στη Μακρόνησο και στον Αϊ-Στράτη (Ιούνιος 1948-Δεκέμβριος 1951). Τον Νοέμβριο του 1953 καταδικάστηκε ως ανυπότακτος και παρέμεινε έγκλειστος στις φυλακές Αβέρωφ, Αίγινας και Γυάρου ως το 1958. Το 1959 παντρεύτηκε µε την ποιήτρια και δημοσιογράφο Καίτη Δρόσου και, αμέσως μετά την επιβολή της δικτατορίας του 1967, εγκαταστάθηκε μαζί της στο Παρίσι, όπου έκανε ποικίλες χειρωνακτικές εργασίες. Από το 1975 ο Αλεξάνδρου συνεργάστηκε και πάλι ως μεταφραστής µε ελληνικούς εκδοτικούς οίκους και περιοδικά. Πέθανε στις 2 Ιουλίου του 1978, σε ηλικία 56 ετών. Tο μυθιστόρημά του «Το κιβώτιο» (Αθήνα 1966-Παρίσι 1972, Κέδρος, 1975) αποτέλεσε σταθμό στην ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Αξιομνημόνευτο είναι το ποιητικό του έργο, που διέγραψε την πορεία από τον στρατευμένο λόγο υπέρ του κομμουνισμού στην έκφραση της απογοήτευσης για τη ματαιότητα του αγώνα. Έργα του έχουν μεταφραστεί κυρίως στα γαλλικά, αγγλικά, γερμανικά, ιταλικά. Από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα δοκίμιά του (1937-1975) «Έξω απ' τα δόντια» (2021), το σενάριο «Ο λόφος με το σιντριβάνι» (2022) καθώς και η μετάφρασή του στο μυθιστόρημα του Μαξίµ Γκόρκι, «Οι Αρταμάνοφ» (σειρά: sub rosa, 2018).
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
