Από τους σπουδαιότερους κατατερίστες της ελληνικής σκηνής και του ελληνικού κινηματογράφου που αν και οι ρόλοι που αναλάμβανε ήταν μικροί σε έκταση, εντούτοις, κατάφερνε να κλέψει τις εντυπώσεις και να μείνει η παρουσία του στη μνήμη του θεατή.
Ο Στάθης Χατζηπαυλής γεννήθηκε Σμύρνη το 1916 και σπούδασε στην Δραματική Σχολή του Σωκράτη Καραντινού. Την πρώτη του θεατρική εμφάνιση την πραγματοποίησε το 1940 με τον γνωστό θεατρικό σχήμα της εποχής Θίασος των νέων ενώ λίγο αργότερα συνεργάστηκε με τον θίασο Μιράντας Μυράτ και Γιώργου Παπά με την σύμπραξη της κορυφαίας ηθοποιού Κυβέλης (μητέρα της Μιράντας). Με τον θίασο Γ. Παπά και Βάσως Μανωλίδου θα συνεργαστεί στο ανέβασμα πολλών και σπουδαίων έργων που σημείωσαν μεγάλη επιτυχία σε Ελλάδα και εξωτερικό: Ιωάννα της Λωραίνης, Ρεβέκκα κ.α. Θα ακολουθήσει η συνεργασία του με τον κορυφαίο ηθοποιό και σκηνοθέτη Κώστα Μουσούρη στο έργο Λίλιομ του Μολνάρ.
Θα συνεργαστεί με τον Παπά και την Ελένη Χατζηαργύρη σε περιοδεία στο εξωτερικό αλλά και στην Αθήνα. Στην συνέχεια θα συνεργαστεί με πολλούς από τους μεγαλύτερους κωμικούς της εποχής. Με τον Μίμη Φωτόπουλο στον Καλό στρατιώτη Σβέικ του Σωτήρη Πατατζή και με τον θίασο Κυβέλης - Χρήστου Ευθυμίου στο Η κυρία περί της οποίας πρόκειται. Μια ακόμα περιοδεία θα πραγματοποιήσει με την Αντιγόνη Βαλάκου, στο εξωτερικό, με την μεγάλη επιτυχία που την καθιέρωσε στο ελληνικό θέατρο Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ των Φρ. Γκούντρις και Α. Χάκετ καθώς και σε άλλα έργα. Υπήρξε στον θίασο του Βασίλη Λογοθετίδη όταν εκείνος έφυγε από τη ζωή το 1960: Η γυνή να φοβείται τον άνδρα και στον Τελευταίο τίμιο των Τσιφόρου - Βασιλειάδη με τον Χρήστο Ευθυμίου ο οποίος είχε αναλάβει τα καθήκοντα του Λογοθετίδη μετά τον θάνατό του. Με τον Νίκο Χατζίσκο στο έργο της Γερ. Σταύρου Νασρεδίν Χότζα, με την Μαίρη Αρώνη στην Μαντώ Μαυρογένους του Γεωργίου Ρούσσου και στην Διαβολεμένη μυλωνού του Αλεσάντρο Κασόνα. Πήρε μέρος στην μεγάλη επιτυχία που σημείωσε ο Δημήτρης Μυράτ με τον θίασό του στο έργο του Φάμπρι Δίκη του Ιησού.
Μεγάλη και ενδιαφέρουσα η πορεία του και στον κινηματογράφο: Ένας ήρωας με παντόφλες, Για την αγάπη του παιδιού μου, Ζητείται τίμιος, Η καρδιά ενός αλήτη, Ησαΐα χόρευε, Κάποτε κλαίνε και οι δυνατοί, Ο αχόρταγος, Θου-Βού φαλακρός πράκτορ: Επιχείρησης γης μαδιάμ, Δύο τρελοί και ο ατσίδας, Ένας Βέγγος για όλες τις δουλειές, Ώρες αγάπης ώρες πολέμου, Αδέλφια μου αλήτες πουλιά, Αριστοτέλης ο επιπόλαιος, Γύρω μας γκρεμίστηκαν όλα, Η ηλιογέννητη, Ο άνθρωπος λαχείο κ.α.
Τηλεόραση: Ανθρώπινες ιστορίες, Λέσχη μυστηρίου: Τα φώτα σβήσαν στις 8, Οι Πανθέοι.
Από την θεατρική πορεία του αξέχαστου ηθοποιού βλέπουμε την άνεσή του να μεταπηδάει από τους κωμικούς ρόλους στους δραματικούς, σημειώνοντας πάντα την επιτυχία. Στο θέατρο έπαιξε πολλούς δραματικούς ρόλους –σε σχέση με τον κινηματογράφο– κι εντούτοις τα κατάφερνε σχεδόν εφάμιλλα, μπορεί να πει κανείς, αφού απέδειξε ότι διέθετε μια γκάμα που του επέτρεπε να κινηθεί με μεγάλη ευκολία σε όλα σχεδόν τα θεατρικά ήδη.
Mε τον κινηματογραφικό παραγωγό Απόστολο Τεγόπουλο συνεργάστηκαν στενά τα τελευταία χρόνια πριν σταματήσει τις κινηματογραφικές εμφανίσεις του.
Ο Στάθης Χατζηπαυλής, ο σημαντικός ηθοποιός των δεύτερων ρόλων, που η παρουσία του αποτυπώθηκε σε πάρα πολλές από τις ταινίες του παλιού καλού κινηματογράφου, έφυγε από τη ζωή το 1981.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Οι πληροφορίες καθώς και η φωτογραφία αντλήθηκαν από την εγκυκλοπαίδεια του Θεόδωρου Έξαρχου Έλληνες ηθοποιοί: Η γενιά μας, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Δωδώνη.
