Ο Ηλίας Δεστούνης υπήρξε από τους σημαντικότερους ηθοποιούς της γενιάς του, που αν και ερμήνευε σχεδόν πάντα μικρούς σε έκταση ρόλους, εντούτοις με το ταλέντο του και το πάθος του για την τέχνη του κατάφερνε πάντα να κερδίζει τις εντυπώσεις από τις σκηνικές του εμφανίσεις, όσο σύντομες και αν ήταν αυτές.
Ξεκίνησε την πλούσια και ενδιαφέρουσα θεατρική του διαδρομή στο ελεύθερο θέατρο και αργότερα στο Εθνικό Θέατρο, όπου εκεί κατέθεσε κάποιες από τις ωριμότητας σκηνικές του αναδημιουργίες που έμειναν αξέχαστες τις δεκαετίες του '30 και του '40. Είχε αναμετρηθεί με πολλούς ρόλους και κατάφερνε πάντα να ξεχωρίζει στο θεατρικό σανίδι.
Ο Ηλίας Δεστούνης γεννήθηκε το 1889 στην Κεφαλλονιά και πραγματοποίησε την πρώτη του θεατρική εμφάνιση το 1920 στο Θέατρο Ωδείου με το έργο του Ουίλιαμ Σαίξπηρ Το ημέρωμα της στρίγγλας· στον ρόλο της Κατερίνας η παλιά ηθοποιός Αγγελική Κοτσάλη. Την αμέσως επόμενη χρονιά τον συναντάμε στον θίασο του Αιμίλιου Βεάκη και του Χριστόφορου Νέζερ, που στέγασαν τις παραστάσεις τους στο θέατρο Αθήναιον. Επίσης, πήρε μέρος και στο έργο του Γρηγόριου Ξενόπουλου Το ανθρώπινο. Συνέχισε με τον ίδιο θίασο λαμβάνοντας μέρος σε αρκετά έργα.
Θα σημειώσει άλλη μια συνεργασία με την ηθοποιό Αγγ. Κοτσάλη, το 1928, στην Ανδρομάχη του Ρακίνα, που ανέβηκε στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού.
Από το 1931 και μέχρι τον θάνατό του, θα συνεργαστεί με το Εθνικό Θέατρο σε αρκετά από τα σημαντικότερα έργα του ελληνικού και παγκόσμιου δραματολογίου. Οι περισσότεροι ρόλοι που αναλάμβανε ήταν συνήθως κωμικοί. Έτσι, τον συναντάμε στα έργα: Ο έμπορος της Βενετίας του Ουίλιαμ Σαίξπηρ (στον ρόλο του Τουμπάλ), Οθέλλος (Μοντάνος), Ο αρχοντοχωριάτης του Μολιέρου (Μουφτής), Ποπολάρος του Γρηγόριου Ξενόπουλου (Αυγουστής), στον Βασιλικό του Αντωνίου Μάτεσι (Θωμάς), Φοιτητές του Ξενόπουλου (μπάρμπα Γιώργος), Βρυκόλακες του Ίψεν (Έγκστραντ), στον Άνθρωπο του διαβόλου του Σω (ταγματάρχης Σουίντον), στον Άμλετ του Ουίλιαμ Σαίξπηρ (Νεκροθάφτης), στον Πρίγκιπα του Χόμπουργκ του Χάινριχ Φον Κλάιστ (κόμης Φον Σπάρεν), στους Μνηστήρες του θρόνου του Ίψεν, στον Ηλίθιο του Ντοστογιέφσκι (Ιβάν Φιοντόροβιτς Επάντσιν), στην Βαβυλωνία του Δημητρίου Βυζάντιου... Η τελευταία θεατρική εμφάνιση του Ηλία Δεστούνη σημειώθηκε με το έργο του Σαίξπηρ Βασιλιάς Ριχάρδος ο Β' όπου ερμήνευσε τον ρόλο του κΚηπουρού.
Κινηματογράφος: Η προίκα της Αννούλας, Μαρίνα κ.α.
Εκτός από την υποκριτική ασχολήθηκε ερασιτεχνικά με την ποίηση και τη ζωγραφική. Επίσης, μεγάλη του αγάπη στάθηκε και η αρχιτεκτονική.
Ο αξέχαστος ηθοποιός είχε ειδικευτεί σε ρόλους καρατερίστα τους οποίους και απέδιδε πειστικότατα. Ο πρόωρος θάνατός του υπήρξε μία σημαντική απώλεια για τους συναδέλφους του, που όλοι τον αποδεχόντουσαν ως ένα μεγάλο και πλήρης ταλέντο, αλλά και για το θεατρόφιλο κοινό που αν και δεν τον είχε παρακολουθήσει σε πρωταγωνιστικούς ή μεγάλους (σε έκταση) ρόλους κατάφερε να το κερδίσει με τις αλησμόνητες θεατρικές ερμηνείες του. Ήταν ευτύχημα που μπόρεσε να ενταχθεί στο καλλιτεχνικό δυναμικό του Εθνικού θεάτρου γιατί εκεί του δόθηκε η ευκαιρία να ερμηνεύσει μικρούς ως προς την έκτασή τους ρόλους αλλά σημαντικούς, που σε αυτούς οφείλει την υποκριτική του ωρίμανση.
Ο αξέχαστος και σεμνός ηθοποιός Ηλίας Δεστούνης έφυγε από τη ζωή το 1948.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Οι πληροφορίες αντλήθηκαν από την εγκυκλοπαίδεια του Θεόδωρου Έξαρχου Έλληνες ηθοποιοί: Αναζητώντας τις ρίζες, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Δωδώνη, από το ετήσιο περιοδικό Θέατρο του Θεόδωρου Κρίτα και το περιοδικό Θέατρο του Κώστα Νίτσου.
