Στο σημερινό μας άρθρο φιλοξενούμε την ηθοποιό Έλενα Ζαμζαρά σε μια απολαυστική συνέντευξη γύρω από την μεγάλη της αγάπη: Το θέατρο!
Καλή σας ανάγνωση!
Ηθοποιός σημαίνει...
Έλενα Ζαμζαρά: Ηθοποιός σημαίνει, με την κλασική του έννοια, ποιώ ήθος. Πλάθω δηλαδή έναν χαρακτήρα, ανακατεύω το υλικά του, τον ζυμώνω, τον δουλεύω και τον προσφέρω βορρά στους θεατές.
Πότε και γιατί ξεκινήσατε την ενασχόλησή σας με τον χώρο του θεάτρου;
Ε.Ζ.: Την ενασχόλησή μου με τον χώρο του θεάτρου την ξεκίνησα 8 χρόνια πριν, σε μία προσπάθεια να βρω άκρη με όλα αυτά που μου έτρωγαν την ψυχή... Δεν είμαι το κλασικό ταλέντο, που όλοι αναγνώρισαν από τα σχολικά του χρόνια ή ο άνθρωπος που χρησιμοποιεί το θέατρο στην καθημερινότητά του. Το θέατρο για μένα, αρχικά, ήταν μία διέξοδος και παραμένει μία διέξοδος αλλά από διαφορετική οπτική πλευρά πλέον.
Τι αγαπάτε και ποια πράγματα θεωρείτε πως πρέπει να αλλάξουν στον χώρο του θεάτρου;
Ε.Ζ.: Στο θέατρο αγαπώ τη διαφορετικότητα και την αποδοχή, όχι όμως με την ευρεία έννοια της κατανάλωσης όπως έχουμε συνηθίσει να ακούμε αυτές τις λέξεις τον τελευταίο καιρό. Ούτε με τις έννοιες διευρυμένες προς τα χαρακτηριστικά, ενδεχομένως, μιας κοινότητας. Όταν ένας ηθοποιός είναι στη σκηνή, δεν ξέρει ποιος τον παρακολουθεί από κάτω, θα μπορούσε να είναι ένα εντελώς ετερόκλητο κοινό ακόμα κι αν υπάρχουν κοινά χαρακτηριστικά μεταξύ των θεατών. Όταν λοιπόν «ηθοποιείς» ή παρακολουθείς μία παράσταση.. εκείνη την ώρα είσαι απόλυτα μόνος σου και δεν μπορείς να είσαι ίδιος με κανέναν άλλον. Εκείνη την ώρα δεν σκέφτεσαι τίποτα άλλο πέρα από τη διάδραση και πραγματικά δεν έχεις χρόνο να κρίνεις. Αυτή είναι η μαγεία του θεάτρου. Παρακολουθείς, νιώθεις, ακούς και μετά βγαίνεις, πίνεις ένα κρασί και συζητάς όλα αυτά που είδες.
Στενάχωρο μεν, συμβαίνει δε στον χώρο του θέατρου να υπάρχουν κλειστές ομάδες. Αυτό πιστεύω πρέπει να αλλάξει, το θέατρο είναι για να ανοίγει μυαλά.
Η ομορφότερη στιγμή σας στο θέατρο;
Ε.Ζ.: Η ομορφότερη στιγμή μου στο θέατρο ήταν όταν ο πατέρας μου παρακολούθησε μία παράστασή μας και στο τέλος είχε δακρύσει από συγκίνηση. Απλό κι αληθινό συναίσθημα.
Η δυσκολότερη στιγμή που αντιμετωπίσατε ως ηθοποιός;
Ε.Ζ.: Κάθε φορά, όταν πρέπει να αφεθώ να με καταπιεί ο ρόλος.
Σε ποιο θεατρικό είδος θεωρείτε πως είστε καλύτερη;
Ε.Ζ.: Δεν μου αρέσουν καθόλου οι ταμπέλες. Τι θα πει καλύτερος; Σημασία έχει, για έναν ηθοποιό, να αποδώσει τον ρόλο. Συνήθως οι ταμπέλες εξυπηρετούν τους σκηνοθέτες. Η πρόκληση είναι να γίνεσαι κάθε φορά και κάτι διαφορετικό.
Ένα όνειρο που θα θέλατε να γίνει πραγματικότητα;
Ε.Ζ.: Να συμμετέχω σε επαγγελματικές παραστάσεις.
Ποια/ποιον ηθοποιό θαυμάζετε και έχετε ως πρότυπο;
Ε.Ζ.: Θαυμάζω κυρίως γυναίκες γιατί είμαστε τόσο πολύπλοκα πλάσματα που το δύσκολο για μας δεν είναι να έρθουμε σε επαφή με τα συναισθήματά μας, το δύσκολο είναι να τα βάλουμε σε μία τάξη. Σίγουρα αγαπώ την Μέριλ Στριπ και την Ολίβια Κόλμαν. Επειδή όμως πρέπει να αναγνωρίσουμε και το ταλέντο που έχουν άντρες ηθοποιοί, θα αναφέρω τον Άντονι Χόπκινς και τον Γκάρι Όλντμαν.
Τα άμεσα, καλλιτεχνικά σας σχέδια;
Ε.Ζ.: Συνεχίζω από Σεπτέμβριο τα μαθήματα του εργαστηρίου της Βαρβάρας Δουμανίδου συμμετέχοντας παράλληλα με κάθε ευκαιρία σε σεμινάρια. Όσο ζεις, μαθαίνεις.
Στο εργαστήρι έχουμε, τα τελευταία χρόνια, κάθε Δεκέμβρη ένα μεγάλο ατομικό project, την Δόξα, για φιλανθρωπικό σκοπό και μια ολοκληρωμένη παράσταση στο τέλος της ακαδημαϊκής χρονιάς.
Για του χρόνου βλέπουμε!
Στείλτε το δικό σας μήνυμα στο θεατρόφιλο κοινό.
Ε.Ζ.: Να στηρίζουμε τις μικρές ομάδες, να παρακολουθούμε πειραματικές σκηνές. Να συστήνουμε τα παιδιά μας στο θέατρο και να τα γράφουμε σε εργαστήρια. Εκεί ζυμώνεται ο πολιτισμός.
Είδατε, δεν έβγαλα τον εαυτό μου απ' έξω! Καλές θεάσεις!
Ευχαριστούμε πολύ για την όμορφη συνέντευξη, σας ευχόμαστε από καρδιάς πάντα επιτυχίες!
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
