Για την παράσταση 05:05 που παίζεται κάθε Σάββατο στις 19.15 στο Studio Κυψέλης, το σύγχρονο δράμα που διαδραματίζεται σε ένα δωμάτιο στις πέντε και πέντε το πρωί, σας έχουμε μιλήσει. Αυτή τη φορά ο λόγος δίνεται στους ίδιους τους συντελεστές να πουν για το έργο...
Δημήτρης Παπαδόπουλος
(ηθοποιός)
Πώς χαρακτηρίζετε το έργο με μια λέξη;
Δημήτρης Παπαδόπουλος: Τραγικό.
Πώς χαρακτηρίζετε τον ήρωά σας με μια λέξη και γιατί;
Δημήτρης Παπαδόπουλος: Τραγικό.
Πώς χαρακτηρίζετε τον ήρωά σας με μια λέξη και γιατί;
Δ.Π.: Μετέωρο, γιατί όπως έχω αναφέρει και σε προηγούμενη συνέντευξη είναι ένας ρόλος ανθρώπινος όμως «πατάει» μεταξύ του δικού του σκοτεινού κόσμου και της πραγματικότητας η οποία των πληγώνει βαθύτατα.
Ποιο είναι το μήνυμα της παράστασης και τι θέλετε να κρατήσουν οι θεατές;
Δ.Π.: Αυτό που θα ήθελα να καταλάβουν οι θεατές είναι πως ανεξαρτήτως των όποιων προβλημάτων υπάρχουν, αυτό που προέχει περισσότερο απ’ όλα είναι η ανθρώπινη ζωή, και ότι με γνώμονα την αγάπη μπορεί να λυθούν τα μεγαλύτερα προβλήματα. Επίσης το έγκλημα δεν αποτελεί την λύση του προβλήματος αντιθέτως επωάζει το κακό το οποίο είναι έτοιμο να «χτυπήσει» οποιαδήποτε στιγμή.
Ποιο είναι το μήνυμα της παράστασης και τι θέλετε να κρατήσουν οι θεατές;
Δ.Π.: Αυτό που θα ήθελα να καταλάβουν οι θεατές είναι πως ανεξαρτήτως των όποιων προβλημάτων υπάρχουν, αυτό που προέχει περισσότερο απ’ όλα είναι η ανθρώπινη ζωή, και ότι με γνώμονα την αγάπη μπορεί να λυθούν τα μεγαλύτερα προβλήματα. Επίσης το έγκλημα δεν αποτελεί την λύση του προβλήματος αντιθέτως επωάζει το κακό το οποίο είναι έτοιμο να «χτυπήσει» οποιαδήποτε στιγμή.
Αρμέλα Τσόκι
(ηθοποιός)
Πώς χαρακτηρίζετε το έργο με μια λέξη;
Αρμέλα Τσόκι: Τραγικό.
Αρμέλα Τσόκι: Τραγικό.
Πώς χαρακτηρίζετε την ηρωίδα σας με μια λέξη και γιατί;
Α.Τ.: Δυστυχισμένη διότι χωρίς να βλάψει κανένα έχασε την ζωή της από τον ίδιο της τον πατέρα και η αιτία ήταν, σύμφωνα με το σκεπτικό του, το κινητικό πρόβλημα που είχε. Είναι ένα νεαρό κορίτσι του οποίου ο συναισθηματικός κόσμος είναι μπερδεμένος έτοιμος να εκραγεί με άγνωστες συνέπειες.
Ποιο είναι το μήνυμα της παράστασης και τι θέλετε να κρατήσουν οι θεατές;
Α.Τ.: Οι θεατές θα ήθελα να καταλάβουν πως το να διαπράξει κάποιος μια ειδεχθή πράξη δεν δίνει λύση στο πρόβλημα, αντιθέτως το διογκώνει και δημιουργεί άλλα περισσότερα προβλήματα τα οποία μπορεί να αποβούν μοιραία για τους υπολοίπους.
Απόστολος Θηβαίος
(συγγραφέας-σκηνοθέτης)
Απόστολος Θηβαίος: Εκρηκτική.
Ποιες προκλήσεις αντιμετωπίσατε και πώς ξεπεράστηκαν;
Α.Θ.: Η προσθήκη ενός επιπλέον προσώπου στην σκηνή, έθεσε εκ νέου τις βάσεις για την εκτίμηση του έργου. Δεν μετατέθηκε το ενδιαφέρον, δεν αλλοιώθηκε η ένταση, ωστόσο διατυπώθηκαν και άλλοι δρόμοι που βγάζουν στο ίδιο ξέφωτο. Αυτό το τελευταίο δεν συνιστά λύτρωση, αλλά το τέλος της διαδρομής. Μιας πορείας που υπακούει σκηνικά σε έναν αυστηρό ρυθμό, πότε εντατικό και άλλοτε ειρηνικό.
Μουσική και λόγος οφείλουν να κλιμακώσουν αυτήν την συναλλαγή ως το τέλος της παράστασης. Πρόκειται για ζήτημα προετοιμασίας αλλά και στιγμιαίου συγχρονισμού, μιας σύντομης συνύπαρξης που ηθοποιοί όπως ο Δημήτρης Παπαδόπουλος και η Αρμέλα Τσόκι κατορθώνουν επί σκηνής, ελέγχοντας την ένταση του μετέωρου κόσμου.
Τι θέλετε να κρατήσει ο θεατής;
Τι θέλετε να κρατήσει ο θεατής;
Α.Θ.: Την αδιάκοπη προσπάθεια των πρωταγωνιστών στην παραγωγή ενός άρτιου αποτελέσματος. Αυτό πρωτίστως. Και μια θολή ανάμνηση του μύθου που θέλει το χάραμα ώρα μετέωρη, κάπου ανάμεσα στη ζωή και τον θάνατο να ακροβατεί, για να διαθέσω και ένα βασικό κλειδί της παράστασης. Σαν τους καλογυμνασμένους γελωτοποιούς στις χαλκογραφίες. Ο θεατής οφείλει να αφήσει ελεύθερη την φαντασία του ή ό,τι απέμεινε από αυτήν για τον καθένα μας, απαντώντας σε μια άλλη εκδοχή του ερωτήματός σας. Αν επιτύχουμε σε αυτό, τότε αυτή η παράσταση δικαιούται να έχει φέτος μια θέση μες στην πλούσια και ευρηματική, θεατρική χρονιά.
